Page 396 - JUNIO 2024

Presente estás en min, a diario te atopas en min: mentres me atopo na rúa, 5
no traballo, á hora do xantar, no coche e nos meus soños…

En cada cousa que fago pretendo aprisionarte e non deixarche saída

algunha, porque quero volverche o meu soño vivente, a miña realidade co
seu traxe de utopía que simplemente deixou de selo, para converterche no

logro que a maioría dos incrédulos non pensaba que obtería.

Da mesma maneira espero téñasme presente: no teu preocupado espertar,
no teu almorzo da mañá, na túa pelu, na túa camiñar pola vida, no teu

momento de soidade e meditación…

Tan só desexo ser esa sombra que non se afasta de ti, aínda que corras ao
cabo do mundo, porque ata aí mesmo terasme.

Ambos, xuntos, en latitudes opostas, que ao final só son fríos números
que algún día deixarán de selo.

Espero non cansarche con estas cartas, pero tívenas acumuladas por moito

tempo, con data cambiadas, pero co mesmo sentir que non cambia, porque
o que sentía antes por ti síntoo hoxe ou máis que nunca, con moita máis
forza, pero tamén cunha tinguidura especial, cunha visión máis clara e

consciente.

Ámoche, aínda que escribilo soe algo seco, ou estea a redundar en iso…

ámoche.

Ata pronto amor meu, vereiche na próxima carta que che envíe, recibirála
con novas palabras, un corazón de latexados renovados por ti, e

pensamentos sincronizados cos teus.

Envíoche os meus mellores desexos e todo o meu amor, esperando que,
aínda que hoxe aínda non poida verche e abrazarche, estas palabras

puidesen animar o teu día, facerche sentir amado e querido.

Non podía deixar pasar esta oportunidade de asegurarme que tiveses un
gran día.

As miñas oracións rogan por ti, que estas palabras cheguen a ti, toquen a
túa mente e corazón, e atopen boa cabida e acollida en ti.

Ata pronto o meu amor. Miña por sempre e para sempre.

Desde o meu recuncho para ti.