Page 402 - JUNIO 2024
P. 402

Leo as túas cartas e despois escribo para que en cada palabra atópesme e                    11
                  non me estrañes tanto, para que haxa algo máis que só silencios tristes,

                  para que este mes sexa un mes especial, o noso.

                  Un mes máis que chegounos con novas promesas e certezas.

                  Hoxe  fuches  ti  quen  inspirou  esta  carta  e  síntoche  máis  próxima  que

                  antes.

                  Todo  iso  que  parecía  afastado  e  difícil  sente  agora  máis  doce  e  máis
                  próximo.


                  Estás comigo, a cada pouco estalo, a lúa brilla entre as árbores, e teño a
                  certeza que só ti traes tranquilidade á miña vida, -es a miña paz-.

                  Hai tempo que a lúa nos viu escribíndonos, meses e anos que nos viu tecer

                  e facer nós a unha corda que acurta as distancias, viuche na túa xanela e a
                  min tamén me viu, escribindo só para ti no silencio da noite.

                  -O noso amor fainos sentirnos xuntos, aínda estando afastados-


                  Escríboche novamente para que o noso corazón non rompa en pedazos de
                  nostalxia, escribo para ti, para que cheguen os amenceres que unan este
                  noso amor, amor grande, único e noso.


                  É unha noite sen ti, pero estás tan dentro de min, somos só un.

                  É unha nova carta de amor para ti.


                  A lúa brilla sobre as árbores, así sen choiva e sen nubes.

                  Parece que non estás aquí comigo, pero estalo.

                  Aínda que non podamos vela xuntos, a lúa é maxia, obsérvanos.


                  Sempre foi nosa confidente neste longo camiño e nas nosas mesas de noite
                  onde as cartas e versos de amor quedan esperando a próxima carta que sen
                  dúbida levará novamente o teu nome…


                  Así será sempre, cada noite ata que me abraces e dígasme que non hai
                  máis distancia. Entón o meu bico calará a túa boca ata o novo amencer.

                  -Así segue sendo o noso amor-


                  Sempre teu, sempre miña, sempre noso, desde o meu recuncho para ti,

                  O teu amor.
   397   398   399   400   401   402   403   404   405   406   407