Page 411 - JUNIO 2024
P. 411
A necesidade de saber de ti, de como estás, dos teus 6
días, ou de contarche acerca das miñas noites sen ti,
fan que me sente no meu recuncho para regalarche
unhas letras...
Esas mesmas letras que sempre chegan cando máis se
necesitan, cando faltan as palabras.
Cando faltan as caricias están as cartas que voan ata
as túas mans para facernos sentir máis preto.
Escribíndoche as distancias non desbasten tanto,
contigo sempre me atrevo a voar moi alto, contigo non
lle temo a nada e ninguén.
Dásme tanta dita e felicidade que non me cabe este
amor no peito.
A noite, sempre é propicia para escribir estas letras
e botar a voar a imaxinación de como sería estar
contigo.
Polo menos sei que por agora podemos os dous observar
a mesma lúa, as mesmas estrelas... e iso faime moita
ilusión.
Amarche cada día e en cada momento é unha tarefa moi
fácil e non está limitada polo tempo.
O amor que che entrego é un amor que se dá libre como
o vento, non ten necesidade de permisos especiais,
só se dá e sente como algo lindo e bendicido.
Confésoche que moitas veces me pregunto se as letras
que che envío puidesen resultar aburridas, porque
parece que sempre son poucas e repetitivas.
Pero o amor, seica non é así?
Para min sempre é marabilloso e grato ler ou escoitar
as palabras que saen dos nosos beizos e corazóns.
"Ámoche", "estráñoche..."
Esas palabras xamais cansan, porque son nosas.