Page 738 - JUNIO 2024
P. 738
Ámame a esta hora e nesta carta, mañá esta brétema desaparecerá e 8
quixese empaparme deste amor para mollar toda distancia que me
separe de ti, lembra que sempre seremos moito máis que un corpo,
somos o amor en todos as súas formas e os seus nomes, non hai e non
haberá outro amor como leste.
Mentres les esta carta nas túas mans, pensa que estou en cada frase e
cada liña.
Cielo todo o que fago para ti e por ti, cielo escribirche e dicirche o que
o meu corazón sente.
Sempre espéroche amor meu, sempre espéroche para non estrañarche
tanto, para non andar pola vida ás apalpadelas, sempre quero que as
miñas cartas sexan como a primeira que che chega, sempre coa mesma
ilusión de que pronto xa non serán as cartas o noso medio de estar
xuntos.
É de noite e pecho os meus ollos para soñarche e non estrañarche
tanto… os meus soños son fermosos porque neles só estamos ti e eu.
Nos meus soños podo escoitar a túa voz dicíndome que me cielas,
presíntoche nalgún recuncho, así como estou eu e sempre estarei nos
teus soños.
Soño mesmo esperta escoitando a túa voz dicirme “ámoche”, e ao
escoitarche sorrío sabéndoche tan meu.
A distancia doe, pero a dor faise máis suave cando logro soñarche e
sentirche preto de min, tan preto que case che poida tocar…
Este sentimento tan belo é así porque o amor é así, os que se aman de
verdade saben do que escribo, enténdeno as persoas que están
destinadas a estar xuntas.
O amor fáiseme cada vez máis grande e a soidade máis levadía porque
teño a ilusión de que un día estarei ao teu lado.
O amor chegounos sen preguntar de distancias nin nada, só nos
atopou preparados para amar, e aquí estamos ti e eu tan namorados
como sempre, cada un chegou xusto a tempo para coñecerse e
namorarse, todo estaba confabulado para que nós
amásemonos/amásemosnos.