Page 742 - JUNIO 2024

miñas bágoas que brotan sen eu saber como detelas por todo o tempo 12
que xuntos non tivemos.

Eu quero saber que alén desta carta hai un gran amor, ese que soño
aínda estando esperta e que na mañá ao espertar aínda me fai sentir

calafríos; é entón cando síntoche tan preto meu. Ti que es o dono de
todas as miñas letras e dos meus suspiros, ai… sente como se acelera
o meu corazón cando de ti acórdome, estás tan lonxe das miñas mans
que ata respirar é doloroso.

Amor, déixame escribir letras ridículas, que para o corazón non existe
límites, só sabe amar e eu nacín para ti, para amarche ata o fin dos
tempos. Tento seguir adiante co noso, dáme forzas para seguir

escribindo estas letras de amor e dor, que para iso non teño temor.
Es miña e iso bástame, eu ámoche e débeche bastar, seica non fun

claro con cada nota namorado por min escrita? Ámoche e lévoche
dentro, amor meu.

Esa é a miña única xustificación para este tolo soño que teño contigo,
para as bágoas que brotan en silencio cando a soidade coa súa túnica

triste cóbreme e lévame o teu rostro fronte ao meu, facéndome gemir

de forma lastimera.
Es a miña causa e efecto, nada tería hoxe sentido se non é por ti ou
para ti, porque o noso amor é recíproco sen que ambos nos deamos

conta. As miñas letras falarán por min para ti, hoxe e sempre…

SÓ ÁMAME
Ámame como só ti sábelo facer.

Ámame lentamente, deixarei que os teus ollos se craven na miña alma
e as túas uñas nas miñas costas.

Ámame con suavidade, déixame afundirme no teu corpo lentamente.

Ámame sempre, tomareiche mentres me deixo amar.

Ámame sen mirar atrás, ámame sen pensar.
Ámame, por favor, só ámame, toma a miña vida nas túas mans, mentres

o meu corpo fúndese no teu corpo.

Ámame...Ámame cun bico, un bico eterno,

Ámoche.