Page 774 - JUNIO 2024

Alegrarei as túas tristezas, porque falta pouco para atoparnos: a nosa 13
corda xa conta os últimos nós...

Non é marabilloso o amor cando se ciela así?

Amor meu:

A miña vida encheuse de luz cando ti chegaches á miña vida
entregándome o teu belo amor.

Desde ese primeiro día fuches enchendo a miña existencia, décheslle
á miña vida novos cores, e un gran amor foi crecendo dentro de min.

O meu amor, este amor cada día faise máis intenso, é por iso que
necesito estar sempre sentada fronte ao meu pc, escribíndoche... para
así sentirme máis preto de ti.

Escribindo estas cousas é como nacen por ti miles de suspiros que

chegan a ti.

Tan só iso quero, regalarche ese mil caricias, aquelas que sempre
gardo para ti.

-Amor-

Os meus bicos sempre chos envío desde o máis profundo do meu ser...

Con cada bico enviado pretendo facer máis levadío este fermoso
sentimento, para así sentir menos dor por esta cruel distancia.

Sabes?

Ás veces tan só quixese ser unha ave libre que puidese voar ata onde

ti esteas e ir ao teu encontro para así falarche deste amor que queima
aquí, no meu peito. Poder tomar as túas mans, acariñar o teu rostro e
abrazarche con todo o meu corazón, descansar en ti, no teu ombreiro
e soñar ao teu lado.

É así que, en fermosos soños como este nunca quero espertar e ver o

amencer para que este soño non se me vaia das mans.

É tanto o que che estraño que non quero estar noutra parte senón
soñando contigo, abrazada, media durmida...

E de lonxe soa unha melodía que un día nos regalamos ti e eu.