Page 771 - JUNIO 2024

A necesidade de saber de ti, de como estás, dos teus días, ou de 10
contarche acerca das miñas noites sen ti, fan que me sente no meu
recuncho para regalarche unhas letras...

Esas mesmas letras que sempre chegan cando máis se necesitan,

cando faltan as palabras.

Cando faltan as caricias están as cartas que voan ata as túas mans
para facernos sentir máis preto.

Escribíndoche as distancias non desbasten tanto, contigo sempre me

atrevo a voar moi alto, contigo non lle temo a nada e ninguén.

Dásme tanta dita e felicidade que non me cabe este amor no peito..

A noite, sempre é propicia para escribir estas letras e botar a voar a
imaxinación de como sería estar contigo.

Polo menos sei que por agora podemos os dous observar a mesma
lúa, as mesmas estrelas... e iso faime moita ilusión.

Amarche cada día e en cada momento é unha tarefa moi fácil e non
está limitada polo tempo.

O amor que che entrego é un amor que se dá libre como o vento, non

ten necesidade de permisos especiais, só se dá e sente como algo lindo
e bendicido.

Confésoche que moitas veces me pregunto se as letras que che envío
puidesen resultar aburridas, porque parece que sempre son poucas e
repetitivas.

Pero o amor, seica non é así?

Para min sempre é lindo e grato ler ou escoitar as palabras que saen
dos nosos beizos e corazóns.

"Ámoche", "estráñoche..."

Esas palabras xamais cansan, porque son nosas.

Este amor que temos soubémolo coidar a través do tempo, e non
deixarei que se vaia, non me cansarei de escribirche estas palabras...
Son as nosas cartas, os nosos sentimentos, e iso xamais podería

cansar.