Page 156 - JULIO
P. 156

3
                                                   Amarche!


                  Hoxe  vou  escribirche  esta  carta,  nela  atoparás  un  cúmulo  de

                  sentimentos  que  levo  no  corazón  por  ti,  por  este  amor  que  vai
                  impregnando día a día o meu ser, porque é tanto o que che cielo que
                  me é imposible pasar un momento sen que chegues a estar ti na miña

                  mente.

                  Se escríboche é porque non podo mirarche aos ollos para dicirche de
                  fronte todo o que sinto, por que non podo?

                  Porque é moita a distancia que divide o teu corpo do meu, porque
                  estamos tan lonxe un do outro que é imposible o pensar que un día
                  esteamos xuntos, non sabes canto é o meu anhelo de poder pegarme

                  ao teu peito e sentir os teus brazos rodear o meu corpo, sentir a túa
                  respiración no meu rostro, escoitar o rítmico latexado do teu corazón...
                  si tan só soubeses canto anhelan os meus beizos bicarche, sentir a
                  calidez das túas mans nas miñas, saberche preto de min, espertar no

                  medio da noite e verche durmido no meu leito, bicarche ata desfallecer!

                  Amor  meu,  déixame  chamarche  así,  MEU,  porque  aínda  cando
                  esteamos distantes en presenza, as nosas almas están unidas por ese
                  lazo  invisible  que  chamamos  AMOR,  son  tantos  os  momentos

                  compartidos a través desta fría pantalla que nos separa, eses instantes
                  en que fundimos o noso ser nun só, en que desexo con todas as miñas
                  ansias o poder tocar o teu rostro, escorregar caricias doces polos
                  poros da túa pel amarche!, murmurar ao teu oído todas estas palabras
                  que  quedan  prendidas  da  miña  boca  porque  non  podo  tocarche,

                  porque non podo bicarche e sinto que a melancolía chega a min.

                  Quixese terche tan só unha noite, para desbordar todo este caudal de
                  sentimentos e saber que son túa e es meu completamente, en corpo e
                  alma, en presenza e espírito, pero aínda cando é imposible o saberche

                  comigo.

                  Ámoche!  Ámoche  porque  a  través  da  distancia  namoreime  de  ti
                  entregándoche a miña vida enteira, a miña ser e ilusións, o meu amor
                  constante  e  pleno  que  non  admite  fronteiras,  que  non  admite
                  distancias, que non admite o perderche, fuches na miña vida o bálsamo

                  que cura as miñas feridas, abrazáchesme en silencio, bicáchesme cos
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161