Page 1926 - JULIO

Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a 5
día, noite a noite.

Adóroche vida miña…

Ámoche tanto…

Lembra, o meu amor

O meu amor, o meu eterno amor:

Le esta carta de amor que fala de nós, fala de ti e de min, esta carta fala de
que nacín no teu tempo e ti no meu…

Escucha tamén á choiva caer, porque cada son que escoitemos de agora en
diante é especial, porque é a nosa choiva, a nosa choiva de amor.

Todo o que aquí se escriba é sobre nós, ti e eu.

Ámame a esta hora e nesta carta, mañá esta brétema desaparecerá e
quixese empaparme deste amor para mollar toda distancia que me separe
de ti, lembra que sempre seremos moito máis que un corpo, somos o amor

en todos as súas formas e os seus nomes, non hai e non haberá outro amor
como leste.

Mentres les esta carta nas túas mans, pensa que estou en cada frase e

cada liña.

Cielo todo o que fago para ti e por ti, cielo escribirche e dicirche o que o

meu corazón sente.

Sempre espéroche amor meu, sempre espéroche para non estrañarche
tanto, para non andar pola vida ás apalpadelas, sempre quero que as miñas

cartas sexan como a primeira que che chega, sempre coa mesma ilusión de
que pronto xa non serán as cartas o noso medio de estar xuntos.

É de noite e pecho os meus ollos para soñarche e non estrañarche tanto…

os meus soños son fermosos porque neles só estamos ti e eu.

Nos meus soños podo escoitar a túa voz dicíndome que me cielas,
presíntoche nalgún recuncho, así como estou eu e sempre estarei nos teus

soños.

Soño mesmo esperto escoitando a túa voz dicirme “ámoche”, e ao
escoitarche sorrío sabéndoche tan meu.