Page 1927 - JULIO
P. 1927
A distancia doe, pero a dor faise máis suave cando logro soñarche e 6
sentirche preto de min, tan preto que case che poida tocar…
Este sentimento tan belo é así porque o amor é así, os que se aman de
verdade saben do que escribo, enténdeno as persoas que están destinadas
a estar xuntas.
O amor fáiseme cada vez máis grande e a soidade máis levadía porque
teño a ilusión de que un día estarei ao teu lado.
O amor chegounos sen preguntar de distancias nin nada, só nos atopou
preparados para amar, e aquí estamos ti e eu tan namorados como sempre,
cada un chegou xusto a tempo para coñecerse e namorarse, todo estaba
confabulado para que nós amásemonos/amásemosnos.
Todo é parte das fermosas sorpresas que a vida nos regala, amámonos,
respirámonos e nada lle falta á nosa historia de amor, pois non importa
canta distancia hai entre nós, só nos importa o instante en que enchemos
os nosos espazos, de calquera forma, facémonos presentes o un para o
outro.
Cando pénsoche ignórame todo o mundo e non me importa, cando
noméoche ninguén máis escoita a miña voz, só ti e Deus.
Irei buscarche cando téñache lonxe, irei buscarche cando téñache preto,
lembra sempre o que prometemos... eu sempre estarei só para ti, eu non
quero a outro que non sexas ti, non quero alguén que se pareza a ti, non
quero alguén que me lembre a ti, ÁMOCHE soamente a ti.
Son alguén que che ciela tanto que non sabe explicalo con exactitude,
alguén que compulsivamente escríbeche cartas de amor nas noites de
choiva, alguén que quere estar ao teu lado desde que soubo da túa
existencia.
Alguén quere contarche unha historia de amor no que ti es o protagonista.
Son eu quen que escolle as palabras que che envío nesta carta, palabras
que che indican que che cielo con todo a miña ser.
Lémbrao sempre o meu amor, amarémonos sempre, é a nosa promesa,
amarnos eternamente.
Desde o meu recuncho para ti,