Page 367 - JULIO

Amor minou:
4
Non se cando deixamos de ser dous para unirnos nun só, non se cando
empezou a miña vida a ser "nosa vida", como nos fomos fundindo o un co outro

ata formar un só ser..."ti e eu" agora é "nós".

E gústame sentir isto tan lindo, é algo que vai deixando rosas no camiño,
índa que tamén vai deixando espiñas, dor que nos causa a distancia.
a

Ti, es o meu amor, o meu gran amor, ese que me fai pensar que nada pode
ser tan malo se estamos xuntos, ese que toma a miña man e camiña xunto a
min... non para sentirse importante, senón para levarme ao seu lado como o
seu amor, o seu único e anhelado amor...

Estraño a túa voz, es a miña alegr ía, esa fa ísca que tanta falta me fai...
í porque un
canto te afastas, a índa que mo dis, eu estráñoche. Sempre é as
d ía que non sei de ti a miña vida apágase e s íntome en total desamparo.

Necesito as túas palabras, os teus bicos, esas "boas noites amor" e os teus
"bos d ías...", neces ítoos o meu amor.

Es o mellor, o máis lindo da miña vida e atópoche sempre nos meus soños,

íntoche e ata che podo respirar. Xa non saber
s ía vivir sen o teu amor, sen
as túas risas, as túas tolemias, todo me pode faltar amor... menos ti, porque
xa estás metida na miña vida, no meu corazón, na miña alma e nos meus

ósos...

Gústame amarche desta maneira pouco racional, gústame saber que sen min
ti tamén te sentes abandonada.

O amor é as í, non hai explicacións, só se ciela, só se din palabras rid ículas e
sen sentido. O amor fainos uns pouco parvos e ata nos fai parecer que vivimos

noutro mundo, pero non... estamos aqu í, neste universo que cada noite nos
entrega as estrelas que hoxe miramos sós... Pero chegará o d ía que unidos
estaremos por fin, facendo todo xuntos. Nese momento chegará o final desta

fermosa historia de amor - a túa e a miña

Ámoche máis aló do entendemento e razoamento... só ámoche. Si, ámoche
con todo o que son e o que teño...

Bos d ías o meu amor. Sempre en min, sempre en ti, sempre en nós.

O teu amor...

Desde o meu recuncho para ti,