Page 371 - JULIO

Deime conta de que son afortunado… afortunado de terche, afortunado de
8

amarche, afortunado de coñecerche.
Ámoche. Por que? Son demasiadas razóns, non poder ía darche unha

resposta… a túa mirada, a túa voz, a túa forma de bicarme… as túas mans,
o teu cabelo, a túa risa….

Es tan única e diferente que non teño ollos para ninguén máis, nin espazo

no meu corazón nin na miña mente.

Es ti quen eu sempre esperei, d ía tras d ía… é por ti que nunca perd ín a
esperanza, es ti por quen eu ped ía noite tras noite… se puidese

transmitirche o que sinto cando me tocas, o moito que estraño o teu sorriso
canto non véxoche, as ías comprender o que sinto
í talvez, só talvez, poder
por ti.

Tan tenra, tan sincera, tan guapa, tan intelixente, tan divertida… ás veces

creo que non che merezo.

Quixese escaparme contigo moi lonxe de aqu í, a un mundo onde ninguén máis
exista, onde ninguén nos interrompa e podamos amarnos sen ser presas do
tempo…

Ámoche, o meu amor, grazas por deixarme soñar contigo, por facerme vivir
de ti, por provocar a ilusión que leva o teu nome.

Grazas por elixirme, elixirme para acompañarche, elixirme para camiñar

xuntos pola vida. Grazas, e un millón de grazas por deixarme amarche.

Douche grazas, por darlle unha nova luz á miña vida, por acender unha chama
inextinguible no meu corazón, grazas por mostrarme estes sentimentos que

eu non coñec ía… se me preguntas se quéroche, diso non hai dúbida, amor, se
me preguntas se ámoche, quero que saibas que é máis que amor, é unha
paixón.

Hoxe e sempre amareiche, o meu amor.

(Ti fasme amarche cada d ía máis) GÚSTASME

Gústasme despeiteada pola mañá.

Gústasme cos ojitos cerraditos tapadita dentro da cama.

Gústanme as túas mans, gústame as túas costas.

Gústame a curva das túas cellas, as túas longas pestanas.