Page 373 - JULIO
P. 373
Que necesidade teño do teu amor! Que necesidade sinto de ti! Ámoche,
10
neces ítoche,
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
sempre noso. Ámoche.
A miña AMADA
A miña amada é como un vaso de auga no deserto.
É como ter unha barca sempre disposta para poder cruzar á outra beira do
r ío.
A miña amada é como posu ír un faro nas noites máis escuras da miña vida.7
É ter unha man tendida para agarrarme en cada ca ída, uns ollos que miran
o que os meus non ven.
A miña amada é como o pano que enxuga as miñas bágoas, é a risa que me
acompaña cada vez que son feliz.
A miña amada chámase Begoña.
Amala é saber que hai un porto onde chegar cando me perdo nunha treboada.
É saber que está e que a soidade ao seu lado desvanécese como o fume dun
cigarro cando me abraza e nela atopo a paz.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche d ía a
d ía, noite a noite. Adóroche vida miña…
Ámoche tanto…
O teu amor que moito che estraña... e ámache.
ES A miña VIDA
Es unha muller enorme, majestuosa, extraordinaria, marabillosa.
Es a paisaxe natural que moitos pintores quixesen para crear as súas
grandes obras.
Es a raíña que ten aos seus pés a este cabaleiro de armadura brillante para
defendela, á conta da súa vida, contra os perigos que alteren a súa
tranquilidade e a súa felicidade.
A miña vida, es o sol dos meus amenceres, o crepúsculo dos meus atardeceres
e a lúa dos meus anoiteceres.
