Page 378 - JULIO

Chegas para non estrañarche tanto, para non volver voar ás apalpadelas
15

pola vida.
A chegada de cada carta é recibida coma se da primeira carta de amor

tratásese, chega pola mañá cando nos estrañamos tanto pola noite. Verdade
que é as í, a miña vida?

A choiva fixo unha pausa, cedeu o seu lugar ao silencio e permitiu que nos
escoitásemos, cada cal, desde un recuncho distante, desde un recuncho

distinto, porque agora vivimos as í e porque as necesitamos como auga para
unha estraña sede, volvemos escoitar cada cal ao un ísono estas dúas

palabras:

“Ámoche. Ámoche moitos muchitos.”

Si, porque é as í, quen se aman desta forma teñen por destino estar xuntos,
lembra que iso nos prometemos… Xuntos para toda a vida.

É xaneiro e toda a nosa historia non cabe nesta carta.

Recibirás moitas máis porque, a índa que nun futuro esteamos xuntos, xamais
deixarei de escribirche, xamais deixarei de amarche. Solto este amor para
que o tomes al onde estás ti, onde as esperas, e porque só ten O teu
í
NOME… aquel que en silencio repito cada minuto e cada instante.

Amor, non esteas triste, eu farei o mesmo.

Só as í nos poderemos sorrir ao ler as nosas cartas, porque só ti sabes canto
amor levan, as í como cantas ilusións que se teceron.

Non, non esteamos tristes, porque estamos xuntos a índa na distancia.

Es a dona das miñas letras, por tanto, déixoche todos os meus bens que só
son unha chea de palabras, pero non é pouco, porque é nelas que gardo os

meus máis belos tesouros que un d ía poderei lerche.

E nese momento xa non haberá máis distancias, só seremos dous seres que
se amaron por Internet e un d ía chegaron a estar xuntos.

Ámoche cada vez máis e máis, cada segundo, e a cada suspiro.

Sempre túa, sempre meu, sempre noso, desde o meu recuncho para ti.

Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu corazón, ámoche coa
alma, ámoche para sempre.