Page 392 - JULIO
P. 392
Será entón cando xuntos leamos todas estas cartas que nos enviamos o un
29
ao outro.
Tomarémonos as mans e daremos grazas a deus por este fermoso amor que
non regalou.
Desde o meu recuncho para ti…
O teu amor.
Cando penso en ti
Ola o meu Amor
Hoxe tamén sinto romántico, locamente namorado, e feliz porque tan só
penso en ti e cando leo outra vez os teus poemas o meu corazón acelérase...
Cando penso en ti, advirto dentro de min que cada vez che cielo máis e
máis e a túa brisa convértese en treboada e tempestade que me fai
xoguete das túas ondas e o teu mar.
Do outro lado a túa alma, de leste outro lado o meu amor
Que en silencio non morre, pois ten un prezado tesouro:
O eco que fas á miña voz que alá de lonxe entende a miña vida e o meu
amor, un amor que non se oculta nin se afasta nin cala.
Só ti sabes alentar os meus soños, froitos desta xanela que se abre a mil
í o noso amor
bicos, que son terribles porque non se poden dar e a índa as
traspasa furtivo as fronteiras volvendo bolboreta risueña á soidade que na
distancia espera que nunca conjuguemos o verbo esquecer, que lembres
sempre que existo.
(...e que sempre che vou a amar)
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche d ía a
d ía, noite a noite.
Adóroche vida miña…
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche d ía a
d ía, noite a noite.
Adóroche vida miña?
Ámoche porque es o meu complemento, porque es na miña vida o amor que
soñei un d ía ter, ámoche por ser quen es.
