Page 434 - JULIO

Apareciches no momento xusto e á hora indicada, cando máis se me
5
cambaleaba o piso chegaches para tomarme da man e sosterme, a í estabas

ti, radiante como o Sol, bela como unha flor...

A túa tenrura fixo que as miñas bágoas cesasen, o teu sorriso logra cambiar
ías...
as miñas penas por alegr
Ao mirarche sent ía esa calor, esa enerx ía que se plasmaba nas paredes do

corazón con firmeza.

As túas palabras que ao o ído me dic ías, é tempo, é tempo de volver
empezar... Como agradecerche?, Non sei... Só se me ocorre dicirche hoxe

canto che cielo! que me fixeches volver crer que o meu corazón do mesmo
xeito que unha flor na primavera floreceu...

Hoxe doume conta da cantidade de amor que a índa teño para dar. Aprend ín
que a unha muller hai que sabela amala, hai que coidala como se coida unha

rosa... que hai que amala e dicirlle canto un quérea, sen vergoña nin pena,
que hai que valoralas e darlles oseu lugar.

De que serve ser lindo por fóra se leva o peor por dentro...

Hoxe quero gritar ao catro ventos canto ámoche. Canto che cielo! Se o sabe
Deus, que o saiba o mundo.

Xa non teño palabras por tanto agradecemento, hai algo que non se debe
perder nunca e é a fe, a esperanza de ver nacer un novo amencer.

Sinto cando nun murmuro en voz tenra disme canto me cielas, canto me

queres...

E iso fai que o meu corazón se queira sa ír do seu lugar, que ti es o meu todo,
que ti es, as miñas ganas de vivir.

Hoxe quero dicirche que non che estraño, porque estás en min sempre,
estás no aire, no Sol, nas estrelas... é simple, son sinxelas, estás no máis
profundo do meu corazón.

Por ti, para ti e por sempre, té cielo.

Pénsoche moito estes d ías, non se se é novembro que che nomea en cada
unha das súas letras e busco refuxio no teu recordo... nas túas cousas que se
fan presente cada vez que os meus ollos álzanse ao novo d ía...... o meu amor

ti estás nas miñas letras sen que sexa un mes especial, estás porque desexo