Page 445 - JULIO
P. 445
Ámoche máis aló dos quilómetros que se nos atravesen no noso camiño.
16
Quero entregarme a ti ata o final, ata que nos leve o de arriba.
-- Esencia da miña vida -- O meu amor, o meu único e gran amor,
Custoume un pouco sentarme a escribir esta carta, xa sabes porqué estou
tranquilo, centrado, resolto, firme, esperaba un momento as í para dicirche...
tantas cousas a miña vida!
ícil
Fiar as frases, as palabras cando teño tanto no meu corazón... é moi dif
amor, tratarei de facelo, porque sinto que xa estalou a miña vida.
Xuntos constru ímos un mundo marabilloso, onde só entran dous habitantes,
e eses somos nós, comunicándonos, escrib índonos, deixando os nosos pedacitos
de alma en cada encontro, en cada cita, en cada segredo... en cada mostra
de amor.
Guiáchesme polo camiño do amor verdadeiro, tomáchesme da man e
leváchesme a coñecer un horizonte moi afastado para min, pero que contigo
á beira se fixo próximo, querido, admirado, sentido.
Mostráchesme, o meu ceo, que o amor é o mellor que existe, e compartilo é
índa máis marabilloso, achegándose á perfección, chegando a converterse
a
no máis sublime que coñec ín.
Contigo comprend ín tantas cousas, amor!... como que no amor non só hai
entrega, senón que tamén se recibe, e eu iso non o sab ía, ti entregáchesme
a túa alma, o teu corazón, a túa dozura infinita, a túa bondade, e eu
aprend ín a recibir e a atesourar no meu interior este agasallo divino que
me deches e dásme d ía a d ía.
Como expresarche os meus sentimentos de reciprocidad, de total felicidade
e algarab ía ao saberche o meu amado, o meu gran amor, o meu namorado
eterno...
Como abrazarche a índa máis forte, bicarche a índa máis apaixonadamente,
amarche a índa máis intensamente... como demostrarche que es a esencia da
miña vida... como... como!
Somos personaxes dunha historia que se escribiu a punta de tesón, de forza,
de total entrega, de amor sen l ímites, nin medida, nin espazo, sen tempo,
sen dimensión, pero con total razón e certeza da mutua comprensión e a
mutua paixón.
