Page 66 - JULIO

Es todo na miña vida, e todo canto fago non o fago 14
por min, senón por nós.

-Es o meu amor, o meu destino-

Ámoche e con iso a min bástame, espero non perder
nunca estas cartas que nos dedicamos, pois me
manteñen conectado ao teu corazón.

Se por algunha razón quixeses esquecerme, eu
simplemente morrería pois es imprescindible para min.

Morrer de amor! Que bela forma de morrer sería, a

condición de que fóra por ti! Pero iso non pode
suceder, pois teño moito polo cal vivir:
principalmente por ti que es o norte do compás da
miña vida.

Neste día sinto un aire especial, coma se todos os

nosos suspiros estivesen entrelazados.

É agradable sentir esta fresca brisa no meu rostro,
síntoo coma se fosen as túas propias caricias, esas
que fan que todo sexa perfecto.

O meu amor, sigo enviándoche cartas ridículas, desas

que falan de amores, de estar xuntos, de soños, e
cheas de ilusións... cartas como nos gustan, porque
ademais o amor sempre soará ridículo, pois só se
expresa coas palabras de sempre: "Ámoche", "che ado
ro" e "estráñoche"...

Ata pronto vida miña, por agora hei de deixar o meu
recuncho e a miña pluma ata que chegue o momento de
enviarche unha nova carta de amor, cousa que sen
dúbida pronto farei.

Sempre teu, sempre miña, sempre noso.

Desde o meu recuncho para ti.

Ámoche tanto…

O teu amor que moito che estraña... e ámache.

Tolemia de amor.