Page 30 - I am + | Editie 4

Dertien jaar geleden vond
ik het accepteren van de hiv-diagnose best zwaar.
Er komen zo veel keuzes
op je af: Ga je er open over
zijn of niet? Hoe gaat je omgeving reageren? Hoe gaat dat met je werk en met je toekomstplannen? Zeker het eerste jaar was mijn leven een rollercoaster. Hiv was voor mij de aanleiding om verschillende dingen die speelden in mijn leven aan te pakken, met therapie. Ik ben dankbaar dat ik bij een therapeut terecht ben gekomen die ervaring
had met mensen met hiv. Dat maakt dat je makkelijker over bepaalde onderwerpen begint. In die tijd ging ik veel uit, ik rookte, dronk. Ik heb geleerd om verstandiger keuzes te maken. Ik vind mijn mentale gezondheid even belangrijk als mijn fysieke gezondheid.
Nu zit ik niet helemaal lekker in m’n vel, maar ook weer
niet in zak en as. Het heeft niet alleen met hiv te maken, maar mijn kwaliteit van leven is heel wisselvallig en laat te wensen over. Vandaag schijnt de zon en ben ik bij jullie en dan voel ik me hartstikke goed. Maar ik heb ook heel veel worstelingen, ook met mijn fysieke gezondheid, want ik heb andere chronische aandoeningen. En ik ben mentaal niet stabiel en heb levenservaringen die dingen continu weer omgooien. Pauline
Leeftijd 44 Hiv-leeftijd 13
30