Page 96 - สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.)
P. 96
๒.๑ วอลเลย์บอล
กีฬาวอลเลย์บอล เป็นกีฬาชนิดหน่ึงที่ได้รับความนิยมท้ังการเล่นและ การรับชม การแข่งขันวอลเลย์บอลมีการเล่นทั้งประเภททีมชายและทีมหญิง และ เนอื่ งจากมกี ตกิ าการเลน่ ไมย่ งุ่ ยาก จงึ เปน็ กฬี าทน่ี ยิ มเลน่ เพอ่ื ออกกาํ ลงั กายในเวลาวา่ ง
๑) จุดมุ่งหมาย ส่งลูกให้ข้ามตาข่ายตกลงบนพื้นในแดนของ ทีมตรงข้าม และป้องกันไม่ให้ทีมตรงข้ามส่งลูกข้ามตาข่ายมาตกลงบนพ้ืนในแดน ของตน แต่ละทีมจะถูกลูกได้ ๓ คร้ัง ในการส่งลูกไปยังแดนของทีมตรงข้าม (ยกเว้นการถูกลูกบอลในการสกัดกั้น) และผู้เล่นแต่ละคนจะถูกลูกติดต่อกัน ๒ ครั้ง ไม่ได้
๒) การเรม่ิ เลน่ เรมิ่ ตน้ โดยเสริ ฟ์ (Serving) ลกู วอลเลยบ์ อลขา้ มตาขา่ ย ไปยงัทมีตรงขา้มการเลน่จะดาํเนนิไปจนกวา่ลกูบอลตกลงบนพนื้ทใ่ีนเขตสนามหรอื นอกเขตสนาม หรอื ทมี ไมส่ ามารถสง่ ลกู กลบั ไปยงั ทมี ตรงขา้ มไดอ้ ยา่ งถกู ตอ้ งตามกตกิ า
๓) สนาม สนามการแข่งขันเป็นรูปส่ีเหล่ียมผืนผ้า ขนาดกว้าง ๙ เมตร ยาว ๑๘ เมตร ล้อมรอบด้วยเขตรอบสนามกว้างอย่างน้อย ๓ เมตร ทุกด้าน (ในระดับนานาชาติกว้างอย่างน้อยท่ีสุด ๕ เมตร จากเส้นข้าง และ ๘ เมตร จากเส้นหลัง) มีท่ีว่างเหนือพ้ืนที่เล่นลูกสูงขึ้นไปอย่างน้อยท่ีสุด ๗ เมตร จากพื้นท่ี ของสนาม (ในระดับนานาชาติอย่างน้อยที่สุด ๑๒.๕๐ เมตร) พ้ืนผิวของสนาม ต้องเป็นพื้นราบเรียบเหมือนกันตลอดท้ังสนาม
94 สุขศึกษาและพลศึกษา ป.๖
