Page 17 - katalog_deri_baski_son

Deri Rahleler

Selçuklular Döneminde, deri işiyle ilgilenen esnaf, en güçlü ve en etkili yapıyı temsil eden
kesimdir. Anadolu Selçukluları’nda sanata ayrı bir önem verilmesi, deriden de son derece
değerli ürünlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. 13. yüzyılda Anadolu’da ortaya çıkan,
felsefi kaynaklı tasavvufi ve dini arayışlar, dericiliğin başlangıcından beri toplumun dışladığı
debbağların saygınlık kazanmalarını sağlamış, yüzyılın büyük mutasavvıflarından Anadolu
Ahiliğinin kurucusu Debbağ Şeyh Ahi Evran bu zümrenin pîri kabul edilmiştir. Debbağlığın
saygınlık kazanması ve iyi bir örgütlenmiş yapıya kavuşması bu dönemde ortaya konan
ürünlerinde kaliteli olmasını sağlamıştır. Ahi Evran’ın 20. ve 21. yüzyıldaki kalite kontrolü,
rekabet ve standart üretim ilkelerinin tarihteki koruyucusu olduğu ileri sürülmektedir.

During the Seljuk Period, the tradesmen dealing with leather work is the segment that represents
the strongest and most effective structure. In the Anatolian Seljuks, a special importance was given
to art, so more valuable products were created than leather. In the 13th century, philosophical-
based sufi and religious pursuits that emerged in Anatolia enabled the tanners (debbags), who
had been excluded by society since the beginning of Leatherworking, to gain respectability, and
Debbag Sheikh Ahi Evran, the founder of the Anatolian Ahi, one of the great sufis of the century,
was accepted as the piri of this clan. the products produced in this period were of high quality
as the tanners gained prestige and a well-organized structure. It is claimed that Ahi Evran is the
protector of the principles of quality control, competition and standard production in the 20th and
21st centuries.

Konya Olgunlaşma Enstitüsü 17