Page 103 - Ο Αγαπημένος Φίλος Του Χριστού Λάζαρος Ο Τετραήμερος. Ο Αφανής Ιερός Ποιμενάρχης, Ο Προστάτης και Θαυματουργός Άγιος.
P. 103

σὲ ὡς Μητέρα Θεοῦ,  κοπιῶντας δι’ εὐπρέπειαν
 καὶ ἀνυμνοῦντας Λαζάρου,  τούτου καὶ συντήρησιν ἑκάστοτε.
 ὃν ἠγάπας Τόκου σου
 φίλον ἀχράντου σου.  Βοηθὸς ἑτοιμότατος
                   ἴσθι τῶν σπευδόντων, θεόφρον Λάζαρε,
 Ἀνάστησον         εἰς σεπτόν σου Περιβόλιον
 προσκυνητὰς εὐαγοῦς σου Περιβολίου  χάριν σου λαβεῖν τὴν θείαν, Ἅγιε.
 νῦν ἐν τῇ Δρομολαξιᾷ, Ἐπίσκοπε Λάζαρε,
 ἐκ θλίψεων βάθους καὶ ἀκηδίας.      Θεοτοκίον.

                   Ὁδηγοῦσα τοὺς δούλους σου
 Ἐπίβλεψον         μὴ ἐλλείπῃς, ἄχραντε Ἀγγελόκτιστη,
 ἐν εὐμενείᾳ, πανύμνητε Θεοτόκε,
 ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν  πρὸς μετάνοιαν τοὺς μέλποντας
                   νῦν Λαζάρου, Μῆτερ, τὰ θαυμάσια.
 καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
                               ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
 Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα.

 Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.  Λάμψον φῶς ἡμῖν
                   τῆς χρηστοηθείας, Λάζαρε,
                   προστρεχόντων νῦν εἰς Δρομολαξιὰν
 Παθῶν, πειρασμῶν καὶ συμφορῶν ἐκλύτρωσαι  ἐπισκέψασθαι τερπνόν σου Περιβόλιον.
 τοὺς προσκυνητὰς σεπτοῦ Περιβολίου σου,
 Ἱεράρχα Λάζαρε
 τοῦ Κιτίου καὶ ἄγρυπνε ἔφορε  Ἴασαι ἡμῶν
                   τὰ κατώδυνα νοσήματα
 τῶν προστρεχόντων χάριτι τῇ σῇ
 καὶ θεοπειθέσι σου δεήσεσι.  τῇ σῇ χάριτι, δοθείσῃ δαψιλῶς
                   σοὶ θεόθεν, φίλε, Λάζαρε, τοῦ Κτίσαντος.

 ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα, Κύριε.
                   Οἱ προσκυνηταὶ
 Ῥῦσαι τοὺς ἐπισκέπτοντας  τοῦ σεπτοῦ Περιβολίου σου
 σοῦ τὸ Περιβόλιον, μάκαρ Λάζαρε,  ἀπολαύομεν σῆς θείας ἀρωγῆς,
                   ἀντιλήψεως καὶ σκέπης, θεῖε Λάζαρε.
 Δρομολαξιὰν ἀείποτε
 ἀσινῆ τηροῦσαν βλάβης ὄφεως.        Θεοτοκίον.

 Ἱδρυτὰς σκέπε, Λάζαρε,  Ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς
 τοῦ Περιβολίου σου, ἱερώτατε,  στέφομέν σε, Ἀγγελόκτιστη,


 98                                       99
   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108