Page 6 - Assumption Samuthprakarn School #31
P. 6

The History of St.Loius Marie Grignion De Montfort
                                                               St.         Louis                  Marie






                                                     Grignion                           De             Montfort







                                                                                  ปรัะวิัติิน์ักบุุญหลัุยสั ์



                                                                                  ชีวิิติวิัยเด็ก
                                                                                         นักบุ่ญหลุยสั์ มุ่ารี กรีญอง เดอ มุ่งฟอร์ตเป็็นชีาวิ
                                                                                              ำ
                                                                                             �
                                                                                  ฝรั�งเศึสั เกิดทุีตาบ่ล มุ่งฟอร์ตซึ่้เมุ่อร์ ในวิันทุี� 31 มุ่กราคืมุ่
                                                                                                            ั
                                                                                                      ี
                                                                                                        �
                                                                                                       �
                                                                                  คื.ศึ. 1673 เป็็นบุ่ตรคืนโต มุ่พัีนองทุ�งหมุ่ด 18 คืน คืรอบ่คืรัวิ
                                                                                  มุ่ีฐานะยากจุน นักบุ่ญหลุยสั์เป็็นคืนรักธรรมุ่ชีาติและคืวิามุ่สังบ่
                                                                                                                         �
                                                                                         ั
                                                                                   ี
                                                                                  มุ่คืวิามุ่ศึรทุธาต�อแมุ่�พัระเป็็นพัิเศึษมุ่ักจุะสัวิด ภาวินาตอหนา �
                                                                                                               ิ
                                                                                                �
                                                                                                                  �
                                                                                                                  ี
                                                                                  ร้ป็แมุ่�พัระอย�เสัมุ่อ ทุานมุ่อบ่ชีีวิิตและทุุกสั�งทุทุานมุ่ีและกระทุา ำ
                                                                                           ้
                                                                                                                   �
                                                                                  ถึวิายแดแมุ่�พัระ ทุานเป็็นคืนกลาหาญและมุ่ีจุิตใจุเป็�ยมุ่ไป็ด�วิย
                                                                                                                      ี
                                                                                              �
                                                                                        �
                                                                                                        �
                                                                                                                          ี
                                                                                                                          �
                                                                                                                           �
                                                                                                                  ึ
                                                                                  คืวิามุ่เมุ่ตตากรุณา ดังจุะเห็นได�จุากคืร�งหน�ง ในขณะทุทุาน
                                                                                                              ั
                                                                                  ยังเป็็นนักเรียน ทุ�านเห็นเพั�อนนักเรียนคืนหน�งทุ�ยากจุน ได�รบ่
                                                                                                     ื
                                                                                                                            ั
                                                                                                                  ึ
                                                                                                                    ี
                                                                                                   ื
                                                                                                              �
                                                                                                                �
                                                                                                                     �
                                                                                                        ำ
                                                                                                       �
                                                                                                       ี
                                                                                                        �
                                                                                         �
                                                                                  การเยาะเยยรังแก จุากเพั�อนทุรารวิยกวิา ทุานก็เขาไป็ขัดขวิาง
                                                                                                           ั
                                                                                                  ี
                                                                                              ื
                                                                                  และหาทุางชี�วิยเพั�อนทุ�ยากจุนคืนน�น โดยการขอ เร�ยรายเงิน
                                                                                                                      ี
                                                                                       ื
                                                                                  จุากเพั�อนทุ�รารวิยกวิาและพัาไป็ตัดเสั�อผาให แตเงินไมุ่�พัอ
                                                                                                  �
                                                                                                                   �
                                                                                                                �
                                                                                          ี
                                                                                                                      �
                                                                                           ำ
                                                                                           �
                                                                                                              ื
                                                                                                                           �
                                                                                  ทุานกไดขอรองวิงวิอน ตอชีางตดเสัอใหชีวิยตดเสัอใหเพัอน
                                                                                                                      ื
                                                                                      ็
                                                                                                                           ื
                                                                                                               �
                                                                                                                         �
                                                                                                                �
                                                                                                            ื
                                                                                   �
                                                                                                                      �
                                                                                                          ั
                                                                                                            �
                                                                                                    �
                                                                                                                    ั
                                                                                           �
                                                                                        �
                                                                                              ิ
                                                                                                      �
                                                                                      �
                                                                                                                ื
                                                                                                                            �
                                                                                                                   �
                                                                                  ของทุาน นักบุ่ญหลุยสั์ได�รับ่การศึึกษาเบ่�องตนจุากคืุณพัอ
                                                                                                                     �
                                                                                      �
                                                                                                                   �
                                                                                                         �
                                                                                                   ั
                                                                                  ของทุานเอง จุนกระทุ�งอายุได 12 ป็ี จุึงไดเขา ไป็เรียนทุ ี �
                                                                                                   �
                                                                                  โรงเรียนในเมุ่ืองแรนน์ ทุานเรียนด�วิยคืวิามุ่ขยัน เอาจุริงเอาจุัง
                                                                                  ศึกษาวิชีาตาง ๆ ดวิย คืวิามุ่กระหายใฝร จุนสัอบ่ไดเป็นทุหนง
                                                                                                                      �
                                                                                                                        ็
                                                                                                                          ี
                                                                                                                          �
                                                                                               �
                                                                                       ิ
                                                                                                                            ึ
                                                                                          �
                                                                                                              �
                                                                                                              ้
                                                                                   ึ
                                                                                                                            �
                                                                                                             ่
                                                                                                      ั
                                                                                  ในชีั�นเรียน และเมุ่ื�อคืรอบ่คืรวิย�ายเข�ามุ่าอย้ด�วิยกัน ทุี�เมุ่ือง
                                                                                                                  �
                                                                                                                           �
                                                                                       �
                                                                                  แรนน์ ทุานก็กลายเป็็นคืร้สัอนนอง ๆ ของทุานด�วิย ในยามุ่วิาง
                                                                                                        �
                                                                                                                �
                                                                                   �
                                                                                                     ้
                                                                                                      �
                                                                                  ทุานก็รวิมุ่รวิมุ่เด็ก ๆ ในหมุ่�บ่านมุ่าสัอนคืำาสัอนและสัวิดภาวินา
                                                                                                              ี
                                                                                  ร�วิมุ่กัน ทุ�านและเพั�อน ๆ จุะออกไป็เย�ยมุ่เยียนให�กำาลังใจุ
                                                                                                ื
                                                                                                          ี
                                                                                                             �
                                                                                                 �
                                                                                     ็
                                                                                   ้
                                                                                  ผ�เจุบ่ป็่วิย โดยการอานพัระคืัมุ่ภร์ใหเขาฟัง พัดคืุยกบ่เขา
                                                                                                                         ั
                                                                                                                    ้
                                                                                  เก�ยวิกบ่แมุ่�พัระ สัวิดภาวินาพัร�อมุ่กบ่พัวิกเขา พัาเขาไป็
                                                                                       ั
                                                                                                              ั
                                                                                   ี
                                                                                  โรงพัยาบ่าล ทุาให�คืนเจุบ่ป็วิยเหล�านั�นมุ่คืวิามุ่สัุข
                                                                                             ำ
                                                                                                      ่
                                                                                                               ี
                                                                                                   ็
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11