Page 78 - Sainampueng60Years

่
่
ร
�
มั
�
นึสำ้
�
ั
�
ชท
ั
ง
ว
ลพระร
่
วอ
ย
่
้
ก�วอย�งเชอมันึสำ้ร�งวลพระร�ชท�นึ คุรังที ๓
้ ก
�
�
�
่
�
อ
่
งเ
ช
�
ที
ง
�
�
๓

�
�นึ คุรั
โด้ย นึ�งด้รัณพัชร์ วงษ์อย้่นึ้อย
อด้ีตคุร้ภ�ษ�ไทย โรงเรียนึสำ�ยนึำ��ผู้ึ�ง ในึพระอุปถััมภ์ฯ
ี
�
ิ
ี
�
ิ
ั
�
�
้
�
ำ
ี
ั
�
�
ี
ั
้
ยสืบัปี นบัจัากเรมก่อตงโรงเรยนมาถัง พิ.ศ. ๒๕๒๔ ซงเป็นปีแรกทำโรงเรยนสืายนาผึ้งได้รบัการ
้
คดเลิอกให้ได้รบัรางวลิโรงเรยนดเด่นขีองกรมสืามัญศกษา แลิะเป็นปีแรกทำกระทำรวงศกษาธิ์การได้คดเลิอก
ั
ื
ั
ั
ี
ี
้
ั
ื
้
�
ี
ิ
้
็
ุ
ั
�
ื
้
ำ
�
ำ
ำ
�
ั
ั
ให้ได้รบัรางวลิพิระราชทำาน เมอนกย้อนหลิงเราจัะเหนภ์าพิ “สืายนาผึ้ง” ทำกภ์าคสื่วนต่างทำางาน ทำาหน้าทำ ี �
้
ำ
ำ
ั
ุ
ี
ี
ี
อย่างมความสืขี เตมกาลิงใจัแลิะความสืามารถั ด้วยความสืานกทำฝ่ังลิกในจัตใจัว่า “เรา” เป็นโรงเรยนขีอง
็
ิ
้
�
ี
�
ุ
“เจั้าฟ้า” เป็นโรงเรยนทำก่อเกดจัากความเมตตาปรารถันาดขีอง ศาสืตราจัารย์ หม่อมหลิวงป่�น มาลิากลิ
ี
ิ
ี
ี
ุ
ุ
�
ั
แลิะทำ่านผึ้้หญงดษฎีมาลิา มาลิากลิ ณ อยธิ์ยา แลิะเป็นโรงเรยนทำได้รบัการบักเบัก หลิ่อเลิยง พิฒนาจัาก
ี
�
ิ
ุ
ี
ู
ี
ั
ิ
ุ
อาจัารย์ใหญ่คนแรก คอ นางสืาวบัญสื่ง วรรธิ์นะสืาร (พิ.ศ. ๒๕๐๔ – ๒๕๒๐) หลิงจัากทำ่านเกษยณอาย ุ
ี
ุ
ั
ื
ั
ิ
ู
ั
ื
ำ
ราชการ ผึ้้อานวยการคนทำ ๒ คอ นางเยาวรนทำร์ จันทำนมฏฐะ (พิ.ศ. ๒๕๒๐ – ๒๕๒๗) ได้มาพิฒนา
ี
�
ั
ั
ื
�
ั
ำ
“สืายนาผึ้�ง” ให้เจัริญก้าวหน้าอย่างต่อเน�อง โดยเฉพิาะการพิัฒนาบัุคลิากรเพิ�อรองรบัการใช้หลิักสืูตรใหม่ ระดบั
้
ื
ั
ั
มธิ์ยมศกษาตอนต้น พิ.ศ. ๒๕๒๑ แลิะระดับัมธิ์ยมศกษาตอนปลิาย พิ.ศ. ๒๕๒๔ บัรรยากาศการทำางานใน
้
ำ
้
ุ
โรงเรยนแขีงขีน เขี้มขี้น แต่อบัอ่นด้วยความน่มนวลิ อ่อนโยน มเมตตา แลิะมีธิ์รรมาภ์บัาลิขีองผึ้้อานวยการ
ิ
็
ี
ุ
ำ
ั
ี
ู
�
ิ
คนทำ ๑ คนทำ ๒ รวมทำงคนทำ ๓ ผึ้้อานวยการ นางอาภ์รณ์ สืาครนทำร์ (พิ.ศ. ๒๕๒๗ – ๒๕๒๘) แลิะคนทำ ๔
�
ี
ี
ี
ู
�
�
ั
�
ี
ำ
้
ำ
ั
ิ
�
ั
ผึ้้อานวยการ นางลิกขีณา แสืงสืนทำ (พิ.ศ. ๒๕๒๘ – ๒๕๓๓) ทำาให้ “สืายนาผึ้ง” ได้รบัการคดเลิอกให้รบั
ั
ำ
ำ
ื
�
ั
ู
รางวลิโรงเรยนดเด่นขีองกรมสืามัญศกษา รวม ๔ ปีตดต่อกัน คอ พิ.ศ. ๒๕๒๔ - ๒๕๒๗ แลิะได้รบัรางวัลิ
ี
ื
ั
ิ
ั
้
ี
ั
�
ื
ั
ั
�
ิ
ั
�
ั
ั
พิระราชทำาน ๒ ครง คอ พิ.ศ. ๒๕๒๔ แลิะ ๒๕๒๘ หลิงจัากนนเราไม่ได้ยนขีอรบัการประเมนเพิอรบัรางวลิ
ื
ื
�
ั
้
ิ
ี
ิ
อกเลิย แต่การพิฒนา “สืายนาผึ้ง” ภ์ายใต้คตพิจัน์ “ปญฺูญา โลิกสืฺม ปชฺโชโต ปัญญาเป็นแสืงสืว่างในโลิก” ไม่
�
ำ
�
ู
ื
ี
ี
�
�
ำ
็
ำ
�
ี
ี
้
ั
ู
�
เคยหยุดนง เพิราะเป้าหมายแห่งความสืาเรจัทำสืาคญขีองเรา คอ “ลิกผึ้ง” ทำม “จัรรยางาม ความร้ดี กฬา
ิ
�
ิ
ี
�
ั
้
ุ
ำ
ั
็
เลิศ เทำดวฒนธิ์รรม สืมพินธิ์์ชมชน” ซงเป็นปรชญาประจัาโรงเรยน แลิะมความสืาเรจัทำเป็นแรงเสืรมให้เรา
ิ
ำ
ั
ี
ั
ิ
ี
ู
ู
ำ
้
�
ร้สืกมคุณค่าทำ�ได้ทำาประโยชน์ในฐานะทำ�เป็น “สืถัานศกษา” แห่งหนงขีองชาติ กคือ การทำมีคณะคร คณะ
ี
้
้
็
ี
ี
ี
�
ุ
้
ิ
ิ
ั
ั
ุ
ู
ั
�
ผึ้้บัรหารขีองโรงเรยน แลิะมคณะนสืตนกศกษา คณะอาจัารย์ขีองสืถัาบันอดมศกษาจัากทำวทำกภ์าคขีอง
ี
ี
ิ
้
ประเทำศ รวมทำ�งมคณะเจั้าหน้าทำจัากต่างประเทำศมาเย�ยมชม มาศกษาดงานการบัริหารแลิะการจัดการเรยน
ั
ี
ี
ี
ี
ั
ู
้
�
ี
�
้
ื
ั
ำ
ั
�
ิ
�
�
ิ
ำ
การสือนขีองโรงเรยนสืายนาผึ้งเป็นจัานวนมากแลิะต่อเนองยาวนาน ทำาให้ยงเกดพิลิงร่วมแรงร่วมใจักน
ำ
ั
็
ี
�
้
ิ
�
�
ั
ำ
�
ื
�
อย่างเขี้มแขีงทำจัะพิฒนา “สืายนาผึ้ง” ให้เจัรญก้าวหน้าต่อไปด้วยความเชอมน
ี
การพิฒนาด้านอาคารสืถัานทำ บัรเวณโรงเรยน ห้องเรยน ห้องโสืตทำศนศกษา ห้องปฏบัตการ แลิะ
�
ิ
้
ี
ิ
ี
ั
ั
ิ
ั
�
้
ุ
ื
ำ
ิ
ื
ิ
ุ
อปกรณ์ทำางการศกษาได้ดาเนนการมาอย่างต่อเนอง ด้วยงบัประมาณแผึ้่นดนแลิะการอนเคราะห์ช่วยเหลิอ
ั
�
ี
ิ
ู
ิ
ี
ี
้
จัากผึ้้ปกครอง สืมาคม มลินธิ์ แลิะเอกชนทำมจัตกศลิสืงเคราะห์ จังทำาให้โรงเรยนมความพิร้อมด้านปัจัจัย
ำ
ุ
ี
ู
ิ
ำ
็
�
ั
้
ี
ุ
�
�
ี
ี
ิ
ิ
ื
�
ื
ุ
�
ั
ำ
ั
ั
สืาคญสืามารถัรองรบันกเรยนทำมปรมาณเพิมขีนทำกปี แลิะช่วยให้การพิฒนาด้านอนราบัรน บัรรลิผึ้ลิสืาเรจั
ได้อย่างรวดเรว
็
๖๓