Page 198 - OVD59ALLForEbook_Neat

ุ
้
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๑๙๑


ิ
โลภกไมดี โกรธก็ไมดี หลงกไมดี ถามันเปนเนื้อรายและท้งไวจะม ี
็
็

ิ
ั
ั
หนอนชอนไช ท้งไวเก็บไวในตวเรามนจะทําใหกอวิบากกรรม และกอ
เวรกรรมไมจบสิ้น เราควรจะตัดทิ้ง
ํ
ี
ํ
ิ
่
ี
คาเดยวททาใหศษยยังคงมีความโกรธ โลภ หลง คอ ความประมาท
ื
ความนอนใจ และคําวา “ไมเปนไร”
ถารูวากิเลสและอารมณเปนสิ่งทไมดี เปนตนเหตุของกรรม
ี
่
ิ
ั


ี
วิบากกรรม และอบายภูมิท้งสี่ ศษยไมควรท่จะเก็บมันไว แลวความไมด ี
มีตนรากมาจากอะไร
่
กเลสเรียกอีกอยางวา “ความชัว” ความชัว เรียกอกอยางหนึงวา ตัว
่
ี
่
ิ

ี
ลางผลาญความดงามในจิตใจ ถาศิษยบอกวา มกิเลส ไมเปนไรหรอก ก ็
ี
ไมไดชั่วหนักหนาอะไร แตมีใครบางที่เวลาโกรธแลวโกรธแคนี้พอ เวลาโกรธ


ก็มักจะเอาใหถงที่สุด ทําใหเจ็บที่สุด ทําใหเขาทกขที่สุด ฉะนั้น เราไมควรม ี
ุ
ึ
ํ
กิเลส คือความชั่ว ซ่งเปนตัวลางผลาญความดีในจิตใจ แลวเราควรทา
ึ
อยางไรที่จะทําใหกิเลสเบาบางลง นั่นคือ “รูพอพบสุข” เปนสิ่งที่หยุดความ

อยากไดทั้งมวล พอจึงดี ไมพอจึงไมมีวันดี
ถาเราพอแลว พอใจเขาแคนี้ ไดแคนี้ก็พอใจเทานี้ จะไมโกรธ ไม 
เกลียด ไมดา จะไมมีอารมณ จะไมอยาก ไมหลง ไมโลภ
อยากลดกิเลส ลดอารมณ ลดความชั่วรายที่ผลาญความดีในจิตใจเรา
เราตองรูจักควบคุมกาย ใจ โดยใชสติ แลวมองใหเห็นความจริงจนบังเกิด