Page 232 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 232

ุ
                             ้
               รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                    ๒๒๕


                                                  
                                            
               กรรมเวร และจองเวรจองกรรม  ถาเราเขาใจสัจธรรมชีวิต แหงวัฏจักรการ
                                                          ี
                                ี
               เกิด แก เจ็บ ตาย ท่ไมมีวันหนีพน  เราจะไมมีวันเก่ยวกรรมเพ่ม  แคทุกข 
                                                                   ิ
                                     ุ
                       ุ
                                                                   ั
                ั
                                                                          ุ
               ตวเอง  ทกขของสังขาร ทกขของการกินอยู ทุกขของการเอาตวรอด ทกข 
                                                  ี
                                               
               ของการเลี้ยงดูตัวเองใหมีชีวิตเรายังตองมทุกขอกเทาไหร  นับไมถวน ใน
                                                           
                                                       ี
                                                      
               เมื่อเราเปนทุกขอยูแลว ถาอยางนั้นสิ่งที่ดีที่สุดคือการเปลื้องมันใหหมด เพื่อ
                         ุ
                                                       
                           
                                                  
                            ี
                                                                         
               จะไมตองทกขอก หรือหยิบทุกขมาเรียนรูใหเขาใจและชวงใชอยางเขาใจ
               อยางไหนงายกวาระหวางเรียนรูใหเขาใจกับการเปลื้องทง
                                                             ิ้
                     เม่อเราเขาใจความเปนจริงแหงสัจธรรม  วาทกสิ่งทกอยางหนีไมพน
                             
                                                                           
                                                                          
                                                          ุ
                                                               ุ
                       ื
               การเกิด การแก การเจ็บ การตาย ทุกสิ่งหนีไมพนความไมเที่ยงเปลี่ยนแปลง
                                                             ุ
                                                               
                               
               ไป  เราจะไมรัก ไมเกลียดอะไร เพราะเขาก็ทกขเราก็ทกข  โลกแหงความ
                                                     ุ
                                                                      ี
                                             
               เปนจริงยังสอนใหรูวา  ไมมีเขาก็ไมมีเรา  ไมมีฟาท่มืดกไมมีวันทฟาสวาง
                                                          ี
                                                              ็
                                                                      ่
                                                                
               สดใส  ไมมีหุบเหวที่ต่ํากไมมียอดดอยทสูง ฉะนั้นใครต่ํากวาใคร ใครแยกวา
                                               ี่
                                   ็
                                                                  ํ
                                                      ั
                                                         ็
                                                                  ่
                                                                     ี
                                                                     ้
                                                            ี
                                                           
                                           
                                     ื
                                     ่
               ใคร อะไรราย อะไรเลว เมอเราไมยกอะไรสูง มนกไมมอะไรตาเตย  ฉะนั้น
                                          
                                ิ
               อาจารยจึงอยากใหศษยเรียนรูเขาใจชีวิตและวางใจเปนกลาง แตไมใชหัวใจ
               ตายดาน
                                    ื
                                                              
                                                                         
                     วางใจเปนกลาง คอ ยอมรับไมวาอะไรจะเกิด  ไมรักมากไป  ไมเจ็บ
                            
                                                             ั
               มากไป  ไมทกขมากไป  เพราะมนุษยเราเกดมาพรอมกบกรรมดี  กรรมชัว
                                                                            ่
                          ุ
                        
                                                   ิ
                                                     ั
                        ี
                                                               ี
                                                               ่
                                                  ี
                               ํ
               ฉะนั้นถามโอกาสทาไมเราไมสรางกรรมด กบอีกกรรมทเรียกวา อกรรม
               กรรมดยังมผลทตองรองรับ แต อกรรม ไมตองรองรับผล ไมตองกลับมา
                     ี
                                         
                              
                             ี
                         ี
                             ่
                                                                      
                                                    ั
                                                 
                                           ํ
                                ่
               เวยนวายตายเกิด นันก็คือการทาโดยไมหวงผล ทาโดยการชะลางความ
                                                          ํ
                     
                 ี
                                                     ่
                       ึ
                                                     ี
                                               ็
                                                                         ี
                                                                      ั
                                 ุ
               มีตัวตนซ่งเรียกวากศล ฉะนั้นสิ่งใดกตามทเปนความประพฤติอนดงาม
   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237