Page 248 - OVD59ALLForEbook_Neat

ุ
้
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๒๔๑

แลวการทาแบบไหนท่ทาแลวไมมีโทษไมมทุกข ไมมบาป นั่นกคือ
ํ

็
ี
ํ
ี
ี
ทําตามความจริง มีหนาที่ก็ทําไปตามความจริงของหนาที่ ไมใชทําอะไรตาม
ี
ี
ี
ี
ความอยาก จงทําสิ่งท่ถูกตองท่เรียกวาหนาท่ใหดีท่สุด สวนผลจะเปน
อยางไรก็ไมยึดติด อยูแบบคนยืมใช ถึงเวลาก็คืนเขาไป ทําเต็มที่แลวผลเปน
อยางไรก็กลายอมรับความจริง แตมนุษยชอบทําอะไรแลวยึดแลวหวัง แลว
ก็อดเพอฝนไมได แตในความเปนจริงโลกนี้ใครบางท่ไมเคยผิดหวัง ไมเคย
ี
อกหัก ไมเคยสูญเสีย ไมเคยลมเหลว ฉะนั้นถามันเปนความจริงจะกลัวอะไร
ใครๆ ก็เจอ เราก็เจอบางก็แคนั้นเอง

ุ

ถาใหเลือกทกขกับสุขจะเลือกอะไร ถาศิษยเลือกสุขก็ผิดถนัดเลย ถา
็
ั
ิ
ศษยแกทุกขไดมนกสุขไปตลอดชีวิตแลว เพราะโลกนี้เปนโลกแหงความ

ุ
ทุกข ถาเขาใจทุกข สุขก็บังเกิด แตถาทุกขไมเอาก็จะทกขอยูร่ําไป จริงๆ ไม 

ตองไปเกลียดทุกขหรอก เพราะทุกขเปนสิ่งที่ดีมาก ทุกขมีไวเพื่อใหเรียนรู


พระพุทธสอนวา เพราะไมรูจึงอยากจึงยึด แตถารูก็ไมอยากไมยึด




ื
ี
เพราะมอวิชชาคอความไมรูจึงกอเกิดเปนตัณหาคือความอยาก แลวก ็
ี
ั
่
ุ
กลายเปนอปาทานคอความยึดมน จึงเกิดเปนวัฏจักรแหงกรรม แตถามวิชา

ื
ั
ื

ตณหาอุปาทานก็หายไป แลววิชานั้นคอวิชาธรรม รูธรรมในตน อยาแก 
่
ตอนท่เราไปอยากไปยึดมนแลว แตตองรูกอนวา สิงทไปอยากไปยึดนันคอ


ี
้
ั
ี
่
ื
ี
ั
ั

ั


็
ยึดอะไร และเราไมรูอะไร กไมรูตวตนใชไหม กเลสมนมาทหลัง ตวตนมัน
ิ

ี
ั
ี
่
มากอน ถาไมมตัวตนก็ไมมีกิเลส ฉะนั้นสิ่งทศิษยไมรูคือ ไมรูจักตวตนท ี ่
ุ
แทจริง ตนเหตแหงทุกขทงมวลเพราะมตวตนทเรียกวากรรม ฉะนันถาเรา


ั
ี
่
ี

้
ั
้