Page 256 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 256

้
                                            ุ
               รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                    ๒๔๙


               ผลาญชีวิต มันไมคม มนุษยประเสริฐตรงท่มีสติปญญาและสามารถ
                                                      ี
                                ุ
                                                         
               สรางคุณที่ยิ่งใหญได  แมเทวดายังอดอิจฉามนุษยไมไดเพราะมนุษยมีโอกาส
               สรางสิ่งดีงามท่ยิ่งใหญกวาการเปนเทวดาอีก แตมนุษยไมทํา อางแตเพียง
                            ี
               กลัวไมมีกิน

                     ชะตาไมใชฟากาหนด แตตัวเรากาหนด อนาคตขางหนา ใครเปนคน
                                                             
                                                ํ
                                 ํ
                            
                               
                                             ิ
                                            ี
                                            ่
                                                          
                                      ่
                                                       ้
                                                    
               ปรุงแตงใหมันเปนไป เรานีแหละทคดททํา ถาตงอยูในครรลองคลองธรรม
                                                       ั
                                                ่
                                                ี
                       ็
                                                                     
                         ื
                                                        ิ
                                              
                                                ั
                                ี
               ขางหนากคอความดงามบริสุทธิ แตถาต้งอยูบนกเลสความเห็นแกตัวความ
                                         ์
                                              ี
               ไมชอบธรรม ขางหนาก็คือผลกรรมท่ตองยอมชดใช และยอมรับอยางหนี
                                             
                                                        ่
                                          ่
                                           
                                     
                                          ี
                   
                                                                       
                                                                         
               ไมได ฟากลัวคนไมยอมแพ คนทสูไมถอย ฟาเปลียนชะตาของเขาไมได แม   
                               
                     
                                                         
               จะทําใหเขาทุกขทน แตเขาก็จะมีสุขจนได  ฟาไมใชไมยุติธรรม อาจารย
                                                   
               ไมใชไมอยากชวย แตอาจารยอยากบอกวา กรรมมีใหชดใช และมนเปน
                                                                        ั
                 
                      
                                                                    
               กรรมแคสังขาร ไมใชกรรมในจิตใจ ถาใชแลวมันจบ จะไดไมตองกลับมา
               เวียนวายตายเกิดอีก จงจําไววา ทุกอยางมีความถูกตอง แมชะตากรรมจะ
               พลิกผันอยางไร แยขนาดไหน กถอวาดีแลว ไดชดใชแลว อยายึดมนถือมน
                                                                           ่
                                                                           ั
                                          ็
                                                                      ั
                                                      
                                                                      ่
                                           ื
               ในสังขารอันนี้เลย เพราะมันไมเที่ยง ถึงเวลาก็พึ่งอะไรไมได สิ่งที่เราตองเอา
                                      ี
               กลับไปคือ จิตอันบริสุทธิ์ที่มอยูในใจของศิษยทุกคน อาจารยมั่นใจตลอดมา
                                
                        ี
                       ี
               วาหัวใจทดงามยังอยูในใจศษย แตบางครังแคหลงไป กลับมาเถอะนะ แลว
                       ่
                                            
                                                 ้
                                                     
                                      ิ
                                                          ื
                                                          ่
                   ั
               มงมนตงใจใหม ยังไมสายถายังมลมหายใจ แตถาเมอไรหมดลมหายใจแลว
                     ั
                ุ
                
                   ่
                                          ี
                                                      
                                      
                     ้
                            
               ตอนนั้นมันสายแลว แกอะไรไมไดแลว
                                                                           ื่
                     คําสุดทายที่อาจารยอยากทิ้งไวใหศิษยย้ําเตือนใจ คือ “ยอมทุกขเพอ
                                                        ี
               สุข” ทุกขไมนากลัว แตทุกขคือความเปนจริงท่ทําใหเราเขาใจชีวิตและ
   251   252   253   254   255   256   257   258