Page 254 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 254

ุ
                             ้
               รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                   ๒๔๗


                                     
               ยังโกรธยังดาไหม เพราะรูแลววาเด๋ยวตวโกงก็ตาย พอเห็นชัดแลวจะโกรธ
                                                ั
                                            ี
               ไหม จะหลงรักอะไรไหม จะทุกขจะสุขอะไรไหม แตมนุษยมีขอเสียอยาง
                                                                   
               หนึ่งคือไมคอยเห็นชัด ฉะนั้นถาอยากมองพิจารณาเรืองราวในโลก
                                                                ่
               ใหแจมชัด จงอยามองแคผานๆ

                     (พระอาจารยเมตตาวาดภาพดอกไมแหงสติ)
                                                  






















                     ถามองไกลๆ ไมอานใหดี ศิษยจะบอกวาอาจารยให “ดอก” นี่นา
                                     ั
                                                                  ่
               เพราะคาวา “ดอก” มันตวใหญมาก ถาอยากมองพิจารณาเรืองราวในโลก
                      ํ
                                               
               ใหชัด จงอยามองผาน “ใจ” เพราะใจของมนุษยมีความยึดติด มีความ
                              ั
               คาดหวัง มีความม่นหมาย แตตองมองดวยแกน อยามองเพียงเปลือกนอก
                                          
                                            
                                                          ้
                                                          ั
                       
                                                                           ี
               รูปลักษณทแทจริงลวนมแกนแทอยูภายใน รูปนามทงมวลแตกตางกนเพยง
                         ี
                                                                       ั
                                   ี
                         ่
                                                       ั
               เปลือกนอก แตทุกเปลือกนอกมีแกนเหมือนกน ซ่งถาเห็นบอยๆ เขาใจ
                                                          ึ
                                                                           ้
                                                                         ิ
                                                                ื
                                                                           ึ
                            
                      ั
               บอยๆ มนจะไมอยาก ไมโลภ ไมโกรธ ไมหลงเลย  แกนนันคอ ความเกดขน
                                    
                                                              ้
                                                 
                                          
               ต้งอยู ดับไป หรือเรียกวาอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หรือเรียกวาเกิด แก เจ็บ
                ั
   249   250   251   252   253   254   255   256   257   258