Page 32 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 32

ุ
                             ้
               รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                    ๒๕


                                                              ี
                                                                           
                                                                         ี
               ก็ฉันนั้น ถาใจของมนุษยกวางพอ ยิ่งใหญพอ จะมีใครท่แย ใครหรือท่ไมดี
                         ิ
               ใครหรือท่เกนไป ถาใจของเราเมตตาพอ ยิงใหญพอ ใครหรือท่เราจะอดทน
                                                  ่
                       ี
                                                                  ี
                                                       
               อดกลั้นไมได   ใครหรือที่เราจะรูสึกแยและไมดี
                         
                       
                                              ี
                                                                 ี
                                         ั
                               
                                 ี
                     หากใจเราไมมความจํากด ไมมแบงชังแบงชอบ แบงดแบงราย แบง
                                                                   
                                                               ่
                                                    ็
                 ุ
               ทกขแบงสุข แบงดูถูกเหยียดหยาม ใจเรากจะกวางหาทีสุดไมได แมจะม ี
                                                                         
                                                                      
                                                
                                         
                                              ็
               อะไรเขามา อะไรจะสกปรกแคไหน กไมทาใหใจเราสกปรกได เพราะใจเรา
                                                                  
                                                  ํ
                     
                ี
               มน้ําสะอาดอยูเต็มเปยม ฉันใดก็ฉันนั้น ถาใจของมนุษยกวางใหญเมตตาพอ
               ยิ่งใหญพอ ถูกตองและมีธรรมพอ ไมมีใครในโลกที่ผิดที่แยและเลวรายจริงๆ
               แมคนที่เลวที่สุดฟายังใหโอกาส
                                                                          
                           ั
                     มนุษยมกบอกวา “ฟาไมยุติธรรม คนบางคนเลวทําไมยังอยูดี  แตเรา
                                                     
               ดีแสนดีทําไมยังเจ็บช้า”  ถาเราควบคุมใจไดแมอยูในภาวะท่ลําบากทสุด
                                                                          ี
                                 ํ
                                                                  ี
                                                       
                                                                          ่
                                 
               อะไรจะทําใหเราทุกขได    แตในภาวะที่สบายที่สุด หากเราคุมใจไมได ก็ทํา
                                                ี
               ใหเราทุกขไมตางกันเลย  ทุกเรื่องราวท่เกิดข้นหากเรารูจักควบคุมใจของ
                                                     ึ
               เรา สิ่งรายก็จะกลายเปนดี แตถาเราควบคุมใจเราไมได สิ่งที่ดีก็จะกลายเปน
               ราย สิ่งสําคัญจึงไมไดอยูที่สิ่งแวดลอม แตอยูที่ใจของเรา
                     มีสํานวนๆ หนึ่ง “สองคนยลตามชอง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม อก
                                                                           ี
               คนตาแหลมคม มองเห็นดาวอยูพราวพราย”  เรื่องราวเดียวกัน คนหนึ่งเห็น
                                                                     
                                    ี
                                  
               ดวงดาวพราวพราย แตอกคนกลับเห็นโคลนตม  เปนเพราะใจทตางกัน ฟง
                                                                            
                                                                    ่
                                                                    ี
                         ่
               ธรรมแลวยิงฟงแลวยิงสบาย ใจเปดกวาง หรือยิ่งฟงแลวหดหูหมนหมอง
                                                          
                                 ่
               ซึมเศรา เบื่อหนาย ฟงธรรมมาสองวันแลว ทานมองเห็นโคลนตมหรือเห็น
               ฟากวาง
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37