Page 81 - OVD59ALLForEbook_Neat

๗๔ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ื
ทําทานก็เพ่อหวังผลตอบแทนในชาติหนา อยากกินอะไรก็ทําทานไปแบบ

ี
นัน เด๋ยวชาติหนาก็ไดกน ถวายดอกไมเยอะๆ ชาติหนาจะไดสวย แตถา
้
ิ
็
ุ

ขาดมนุษยธรรมและคณธรรมแหงความเปนคนแลว กไมเเนวาจะไดกลับมา
เกิดเปนคนหรือเปลา อยากทําบุญกลับไปสวรรค เเตมีความเมตตากรุณา

้
ึ
้


ี

แบบเอียงๆ เเลวอยางนีจะขนสวรรคไดไหม ถาทาดเเคไหนเเตนิสัยไมเคย

ํ
ี
้
ื
ี

็
่
็
ํ
ํ
ื
่
เเก เรืองไมดไมเคยลดละ มอหนึงกทาดี อกมอกทาบาป อยางนียังเรียกวา

่
็
คนดหรือไม พระพทธองคทรงสอนวา “ละชัว บําเพญบุญ” เเตมนุษยความ
ี


ุ
ชั่วก็ไมละ บุญก็ทําบางไมทําบาง อยางนี้จะเรียกวาเปนคนมีธรรมหรือ
ื

่
ี
็
ื
ุ
ทกสิ่งลวนคอธรรม ฉะนั้นไมวาดหรือราย ไดหรือเสีย นันกคอธรรม
ั
เเตเรามองไมเห็นธรรมก็เพราะวาตาเราฝาฟาง ใจเรายึดมนชอบ
่
เปรียบเทียบ ธรรมจึงมีสูงตํา ดีรายไดเสีย ท้งท่จริงๆ เเลวทุกขณะลวนคือ
ี
ั
่
ธรรม ไมมีราย ไมมีดี
ี
ความหมายของคําวาทุกข คือสิ่งท่ทนไดยาก เเละตองเปลี่ยนอยู
เสมอ ทุกคนเขาใจความทุกขผิดไปหรือเปลา เจอทุกขไมใชพูดวา “ตายแนๆ
ตายแลว ทําอยางไรด” คนท่คิดอยางนั้นคือ รับความเปลี่ยนแปลงท่กาลัง
ี
ี
ี
ํ
ั
้
ี
ี
ั

ั
่
ั
ั
ิ
ึ

เกดขนไมได มวจมและยึดมนกบอดตหรือความคดท่ตวเองคาดหวัง ทงๆ ท ี ่
้
ิ
มันเปนทุกขที่เปนธรรมดาของธรรมชาติ แตเราเอามันไหลมาสูใจ อยาลืมวา
ุ
ื
่
“ทุกสิงมันมีมา เด๋ยวมันก็ไป” ในเมอเรายังมีปญญา ทําไมไมแปรทกขให
ี
่
กลายเปนบุญละ แปรทุกขใหกลายเปนการใหธรรม ใหเปนการไมจองเวร

จองกรรม ใหหมดเวรหมดกรรม ทุกขมันก็แคทุกขอันเปนธรรมดา แตมัน
ไมใชทุกขของเรา มันเปนทุกขของธรรม ทุกขของทุกสิ่ง

