Page 97 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 97
๙๐ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ิ
่
ี
ื
ี
์
ิ
อยางเดียวทอยูในใจศษย นั่นคอจิตเดมแทอันบริสุทธิ จึงเรียกอกอยางหนึ่ง
วาสภาวธรรม
บําเพ็ญธรรม อุทิศเสียสละ ฉุดชวยเวไนยกลับคนฟาเบื้องบน สังขาร
ื
เปนของดิน จิตเปนของฟา ไมมีสิ่งใดเปนของเรา ฝกใจฟารูจักให รูจักใจ
ี
ิ
่
กวาง รูจักอดทน ฝกใจดงดนท่หนักแนนมนคงไมเปลียนแปลง แลวศษยจะ
ั
ิ
่
ั
่
ู
้
ั
่
เปนคนทมทงใจฟาทกวางใหญและใจดนท่อดทน เลือกทาสิงท่ถกตอง อยา
ี
ํ
ี
่
่
ี
ิ
ี
ี
หลงทาง รักษาคุณงามความดีใหเขมแข็งยิ่งกวาสังขารนี้
(พระอาจารยเมตตาประทานพระโอวาทซอนพระโอวาทคําวา
“ผูใฝธรรม” )
ี่
่
็
คํานี้มีความหมายทดี คํานี้มีความหมายที่ลึกซึ้ง และอาจารยกเชือวา
ํ
ศษยของอาจารยในชั้นนีทําไดดีและทําไดลึกจนถึงคาวา “ธรรม” ลองไป
ิ
้
้
อานความหมายขางในดู ถาทาไดถึงขนาดนี้ศษยถึง “ธรรม” แน ศิษยสิน
ิ
ํ
ิ
ื
ุ
่
ุ
ี
ทกขแน อยาทุกขแลวทกขอกเลยนะ มปญญาตนเถอะ มปญญาแลวมสตรู
ี
ี
ี
ิ
แตไมตองทุกข ไดไหม ศิษยเอยบําเพญเพอสิ้นทกข เกดมาเปนคนถือวา
ุ
็
ื
่
ประเสริฐสุดแลว จะหลงอะไรกบโลกใบนี้ ไมมอะไรนาอาลัยอาวรณเลย ถา
ั
ี
เราทําไดดี ทําไดถูกตอง เราก็ชวยคนไดทั้งโลก อยาดูเบาตัวเอง ถาเราทาได
ํ
ุ
ู
ํ
ด เราทาไดถกตอง เรากคอพระบนโลกใบนี ศรัทธาในความดงาม คณธรรม
ี
ื
้
ี
็
ในใจของศษย เพราะสิ่งนั้นเปนสิ่งที่ประเสริฐที่สุดที่ศิษยมีในชีวิต
ิ

