Page 6 - จุลสารโรงพยาบาลมะเร็งอุดรธานีฉบับ 70
P. 6
โดยคุณตุ้ม นามปากกา “หนุ่มเมืองจันท์” ซึ่งพอผมเริ่มที่จะอ่าน
หนังสือเล่มนี้ มันก็ท�าให้ผมเริ่มที่จะคิดได้ เปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยน
ทัศนคติของตัวเองครับ และเริ่มที่จะหันมาสร้างชีวิตใหม่ให้กับตัว
เองครับ ต้องสู้เพื่อคนรอบข้าง โดยไม่ใช่แค่สู้เพื่อตัวเราเอง
และอีกอย่างที่ท�าให้ผมฮึดสู้มาจนถึงทุกวันนี้ก็คือ ก�าลัง
ใจจากคุณพ่อ คุณแม่ และครอบครัวของผมที่คอยต่อสู้ อยู่เคียง
ข้างมาโดยตลอด ผมมีวันนี้ได้เพราะครอบครัวครับ และอีกอย่าง
คือ “ก�ำลังใจจำกตัวเรำเอง”
แล้วตอนนี้คุณแซมรักษาตัวจนหายดีแล้วใช่ไหม แล้ว
8.การใช้ชีวิตประจ�าวันของคุณแซมในแต่ละวันมีการ
ดูแลสุขภาพอย่างไรบ้าง ?
วันนี้หายดีแล้วครับ ก็จะมีแต่อาการที่เป็นผลกระทบมา
จากโรคสตีเวนส์จอห์นสัน ที่จะให้ผลตลอดชีวิต ซึ่งจากผลกระทบ
ของโรค ท�าให้ผมเองต้องมีการดูแลตัวเองเป็นพิเศษ ทั้งในเรื่องการ จากวันแรกที่เริ่มออกมาวิ่ง ผมวิ่งได้แค่ 20 เมตรเท่านั้น
ดูแลสุขภาพ ร่างกาย ผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพต่างๆ ก็ต้องเลือกใช้ ครับ ร่างกายก็ไม่ไหวแล้ว ขาก็สั่น ตาก็พร่ามัว ในตอนนั้นร่างกาย
ผลิตภัณฑ์ที่อ่อนโยน ใช้ผลิตภัณฑ์ของเด็กเล็ก เพื่อลดอาการ อ่อนแอมาก กล้ามเนื้อไม่ได้ใช้งานมานานพอมาวิ่ง กล้ามเนื้อใช้
ระคายเคือง ส่วนการรับประทานอาหารนั้น ก็ต้องเป็นอาหารที่ งานหนัก ก็เกิดเป็นตะคริว และก็กัดปากตัวเองจนเลือดไหล วัน
รสชาติไม่จัด รับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ การรับประทาน นั้นดูแล้วว่าร่างกายเราไม่ไหวจริงๆ ก็เลยพาตัวเองเดินกลับบ้าน
อาหารที่มีประโยชน์จะท�าให้ร่างกายแข็งแรง และป้องกันการเจ็บ มาพักก่อน ตอนนั้นก็ไม่ล้มเลิกความคิดที่จะวิ่งนะครับ มีความเชื่อ
ป่วยได้ง่ายครับ และก็มีการออกก�าลังกาย ผมพยายามใช้ชีวิตให้ มั่นว่ามันต้องดีกว่าเดิม ถ้าเรายอมแพ้จากความล้มเหลวในครั้งแรก
เหมือนคนปกติทั่วไปให้มากที่สุดครับ พยายามเข้าใจกับสิ่งที่เกิด มันก็จะไม่มีทางที่จะท�าส�าเร็จได้ และผมก็ตัดสินใจที่จะไปต่อ โดย
ขึ้น ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น และก็อยู่ร่วมกันกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างมี ค่อยๆ ที่จะพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ จากวันแรกวิ่งได้แค่ 20 เมตร
ความสุข คิดว่าตัวเองได้เกิดใหม่และจะไม่เปรียบเทียบชีวิตที่เป็น ก็เพิ่มเป็น 25 เมตร 30 เมตร วิ่งไปในระยะทางที่เราสามารถท�าได้
อยู่ในตอนนี้กับชีวิตเมื่อก่อนในตอนที่แข็งแรงอยู่ .....
ไม่เอาตัวเองเปรียบเทียบกับใคร จนทุกวันนี้เฉลี่ยแล้วภายใน
1 เดือน ผมวิ่งได้ประมาณ 300 กิโลเมตร เฉลี่ยต่อวันก็วันละ 10
จุดเริ่มต้นและแรงบันดาลใจที่ท�าให้คุณแซมหันมาวิ่ง
9.คืออะไรคะ? กิโลเมตรครับ
จุดเริ่มต้น คือได้เห็นการออกมาวิ่งครั้งแรกของ ตูน เป้าหมาย หรือว่า เส้นชัย ของคุณแซมที่ตั้งไว้คือ
บอดี้สแลม จาก กทม. ไปโรงพยาบาลบางสะพาน จังหวัด 10.อะไรคะ ?
ประจวบคีรีขันธ์ ผมชอบประโยคนึงที่ตูนบอกว่า อยากให้การวิ่ง ผมอยากจะวิ่งให้ได้ถึง full marathon คือ ระยะทาง 42
ของเขา เป็นแรงกระเพื่อม เพราะสุดท้ายแล้ว การจะลดปัญหา กิโลเมตร และคาดหวังว่าจะลงแข่ง ไตรกีฬาครับ คืออยากจะท�าตัว
คนไข้ล้นนั้น มันต้องเริ่มจากคนไม่ป่วย ซึ่งเราก็เป็นผู้ป่วยมานาน เองให้เป็นต้นแบบ เป็นก�าลังใจให้ผู้ป่วยทุกคนครับ อยากให้คน
แล้ว “ท�ำไมเรำไม่ลองเป็นคนไม่ป่วยดู ท�ำไมเรำไม่ลองก้ำวข้ำม ที่เคยอยู่ในจุดที่เราเคยอยู่ในตอนที่เราหมดหวัง หมดความเชื่อมั่น
ควำมเป็นไปไม่ได้ดู” ประโยคนั้นท�าให้ตัวผมเองคิดได้ “ถ้ำผม ในตัวเองว่าร่างกายเรามันจะสามารถดีขึ้นได้ ให้เขาดูเราเป็นแบบ
ลองวิ่ง ตัวผมเองก็ท�ำได้” นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ผมเริ่มเปลี่ยนแปลง อย่าง เพราะว่าเราเคยป่วยหนัก แล้วสามารถลุกขึ้นมามีสุขภาพที่
ตัวเอง ท�าชีวิตตัวเองให้ดีขึ้น จาก 10 ปีที่ผ่านไปก่อนหน้านี้ ผมไม่ ดีได้ และวิ่งได้ในระยะทางที่ไกลๆ ได้ และเขาก็ต้องท�าได้เช่นกัน
เคยออกก�าลังกายเลย .....
ครับ
6 โรงพยาบาลมะเร็งอุดรธานี กรมการแพทย์