Page 186 - Gramatyka francuska Grevisse ebook bez hasła

3 Części

mowy

Desservir Disparaître
Jak servir. Jak connaître.
Déteindre Dissoudre
Jak craindre. Jak absoudre.
Détendre Distendre
Jak rendre. Jak rendre.
Détenir Distraire
Jak tenir. Jak traire.
Détordre Dormir
Jak rendre. Ind. pr.: Je dors, tu dors, il dort, nous
Détruire dormons, vous dormez, ils dorment.
Jak conduire. • Imparf.: Je dormais. • Passé s.: Je
Devenir dormis. • Fut.: Je dormirai. • Impér.:
Jak tenir, ale w czasach złożonych odmienia Dors, dormons, dormez. • Subj. pr.: Que
się z être. je dorme. • Subj. imp.: Que je dormisse.
Dévêtir • Part. pr.: Dormant. • Part. pas.: Dormi
Jak vêtir. (forma żeńska dormie występuje rzadko: Trois
Devoir nuits mal dormies. (A. de Musset) [Trzy
Ind. pr.: Je dois, tu dois, il doit, nous źle przespane noce.])
devons, vous devez, ils doivent. • Imparf.: Ébattre (s’)
Je devais. • Passé s.: Je dus.• Fut.: Je Jak battre. Czasy złożone tworzy z être.
devrai. • Impér. (rzadki): Dois, devons, Échoir
devez. • Subj. pr.: que je doive, que nous
devions. • Subj. imp.: Que je dusse. Występuje wyłącznie w bezokoliczniku i w
następujących formach: Ind. pr.: Il échoit (il
• Part. pr.: Devant.• Part. pas.: Dû (liczba échet w znaczeniu prawniczym), ils échoient.
mnoga dus: § 336), due (liczba mnoga
dues). • Passé s.: Il échut. • Fut.: Il échoira, ils
Dire échoiront (il écherra, ils écherront: formy
Ind. pr.: Je dis, tu dis, il dit, nous disons, przestarzałe). • Cond. pr.: Il échoirait, ils
vous dites, ils disent. • Imparf.: Je disais. échoiraient (il écherrait, ils écherraient:
• Passé s.: Je dis. • Fut.: Je dirai. • Impér.: formy przestarzałe). • Part. pr.: Échéant. •
Dis, disons, dites.• Subj. pr.: Que je dise. Part. pas.: Échu, échue.
• Subj. imp.: Que je dise. • Part. pr.: • W czasach złożonych odmienia się z être.
Disant. • Part. pas.: Dit, dite. Éclore
Disconvenir Występuje wyłącznie w formie bezokolicznika i
Jak tenir. • W czasach złożonych w znaczeniu w trzeciej osobie liczby pojedynczej i mnogiej
ne pas convenir d’une chose (nie zgadzać niektórych czasów: Il éclôt, ils éclosent. Il
się w jakiejś kwestii) odmienia się z être: Il est éclos. Il éclora. Il éclorait. Qu’il éclose.
n’est pas disconvenu de cette vérité. Éclos. • Według Littrégo éclore występuje
(Zgodził się z tym założeniem.) W znaczeniu ne w następujących czasach: Ind. pr.: J’écls,
pas convenir à (nie odpowiadać), odmienia tu éclos, il éclôt, nous éclosons, vous
się z avoir: Cette mesure a disconvenu éclosez, ils éclosent. • Imparf.: J’éclosais.
à beaucoup de gens. (To zarządzenie nie • Fut.: J’éclorai. • Cond. pr.: J’éclorais.
spodobało się wielu osobom.) • Subj. pr.: Que j’éclose. • Part. pas.:
Discourir Éclos, éclose. • Czasy złożone tworzy z être
Jak courir. lub avoir (§ 303).
Disjoindre Éconduire
Jak craindre. Jak conduire.

186