Page 51 - Bogusław Kubiak_Podroze po Polsce_Flipbook na dzwonek_pl
P. 51
IV. SZCZEBRZESZYN − GDZIE CHRZąSZCZ BRZMI W TRZCINIE
XVI. Jakie języki obce są najbardziej popularne w Twoim kraju?
Z PIOSENKĄ PRZEZ POLSKĘ
XVII. Zapoznaj się z piosenką Chrząszcz z płyty Brzechwa by Kilersi, która stanowi
muzyczną wersję słynnego wiersza Jana Brzechwy. Przygotuj się do rozmowy na
podane tematy.
1. Jak utwór przedstawia wartość pracy i życie na wsi?
2. Co powoduje, że ten tekst jest taki trudny do poprawnego wymówienia?
3. Dlaczego warto zwracać uwagę na poprawną wymowę w nauce języka obcego?
4. Jak rozumiesz słowa Mikołaj Reja: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie
gęsi, iż swój język mają”?
CHRZĄSZCZ
z płyty Brzechwa by Kilersi
Wykonanie: Kilersi
Słowa: Jan Brzechwa
Muzyka: Kilersi
W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie. Wrócił do dom i wesoło
I Szczebrzeszyn z tego słynie. Zaczął brzęczeć pod stodołą
Wół go pyta: „Panie chrząszczu, Po wolemu, tęgim basem.
Po co pan tak brzęczy w gąszczu?” A tu Maciek szedł tymczasem.
„Jak to – po co? To jest praca, Jak nie wrzaśnie: „Cóż to znaczy?
Każda praca się opłaca.” Czemu to się wół próżniaczy?!”
„A cóż za to pan dostaje? „Jak to? Czyż ja nic nie robię?
„Też pytanie! Wszystkie gaje, Przecież właśnie brzęczę sobie!”
Wszystkie trzciny po wsze czasy, „Ja ci tu pobrzęczę, wole,
Łąki, pola oraz lasy, Dosyć tego! Jazda w pole!”
Nawet rzeczki, nawet zdroje, I dał taką mu robotę,
Wszystko to jest właśnie moje!” Że się wół oblewał potem.
Wół pomyślał: „Znakomicie, Po robocie pobiegł w gąszcze.
Też rozpocznę takie życie.” „Już ja to na chrząszczu pomszczę!”
Lecz nie zastał chrząszcza w trzcinie,
Bo chrząszcz właśnie brzęczał w Pszczynie.
brzęczeć − wydawać brzęk (dźwięk wywołany przez szybki ruch skrzydeł owadów, także przez
uderzenie lub potrącenie przedmiotu)
gąszcz − gęste skupienie roślin, zwłaszcza drzew lub krzewów; gęstwina SZCZEBRZESZYN
jazda − zachęta albo nakaz zaczęcia jakiejś czynności, zwłaszcza ruszenia z miejsca; ruszaj, marsz,
wynoś się, dalej, zaczynaj
po wsze czasy − na zawsze, wiecznie
pomścić − wziąć odwet za coś, odpłacić komuś złem za zło, zemścić się
pot − wydzielina gruczołów potnych występująca na powierzchni skóry; przen. ciężka praca, trud
próżniaczyć się − próżnować, spędzać czas bezczynnie
stodoła − budynek służący do przechowywania zboża, siana, słomy itp.
tęgi − odznaczający się dużym nasileniem, silnie działający; otyły, gruby
trzcina − roślina o wysokiej łodydze, z kwiatami w postaci wiech, rosnąca przy brzegach wód i na
mokradłach
wół − kastrowany samiec bydła domowego
49