Page 26 - Genesis_Book1
P. 26

ตาหูคู่นี้เริ่ม                  เปลี่ยนแปลง
                                              ใจเริ่มหมางคลางแคลง         ปดกั้น
                                                                           ิ
                                              เคยทุ่มเทมิเสแสร้ง            กลับขยาด
                                              ดั่งถูกสาปบาปกระทั้น          จิตไร้เดียงสา

                                                    มองร่างพิศมิดเมี้ยน       รูปกาย
                                                          ั
                                              เธอ “หญิง” ฉนมัน “ชาย”        ทะลึ่งพ้น
                                                  ่
                                              ทั้งคูสู่ดูอาย                ลักขเพศ
                                              ใช ้ ใบไม ้จากต ้น             ปกเนื้อกันเหนียม










                                                    เคยจูจีกระซีกระซ ้ อ        เสมอมา
                                                        ๋
                                                         ๋
                                                              ้
                                                    ุ
                                              เล่นสนกซุกซ่อนหา              ยั่วเย ้า
                                              พี่ตลกน้องขาฮา                หัวเราะ

                                              วันนี้มีทุกข์เศร้าา            จิตสร้อยหงอยเหงา

                                                    ไหวหวั่นหวาดว ้าวุ่น      โหวงเหวง
                                              อาอ่วมอับอายเอง               อึกอื้น

                                              กรอก แกรก กริ่งกริ่งเกรง        กรุณกร่อน
                                              ครอบครัวเคยครึกครื้น          คับแค ้นเครียดครอง

                                                      ตะวันอับลับยอดไม ้        พอดี
                                                                                ้
                                              ทินกรอ่อนแสงสี                เริ่มคลา
                                              ไออบอุ่นกรุ่นหนี              ลาจาก
                                                            ้
                                              ธรรมชาติฤาจะซ า               ตอกยาโศกตรม
                                                                                ้

                                                    นกเอ๋ย เคยร่าร้อง         ขับขาน

                                              บอกรักทักสนุกสนาน             หยอกล ้อ
                                               ้
                                              จิงหรีดหวีดเสียงหวาน          ไฉนเงียบ
                                              เสียงอ่อยเพราะถอยท ้อ         เลิกร้องบรรเลง

                                                      พระองค์ทรงล่วงรู้         ทุกสิงสรรพ
                                                                              ่
                                                  ่
                                              คิดชัวดีลีลับ                 ก่อเค ้า
                                                      ้
                                                         ั
                                              ทิพยกรรณน้นสดับ               แจ ้งชัด
                                                                            ่
                                              ทิพยเนตร ทรงเดชเฝา            ไปพ ้นพระพักตรา
                                                                ้
         26
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31