Page 27 - Genesis_Book1
P. 27

พระองค์ทรงโศกเศร้า     แค่ไหน
                                                   ั
                                             โทมนสมิมีใคร                 วัดได ้
                                             ธ หวังคือตั้งใจ              นบนอบ
                                                ุ
                                             มนษย์พยศขบถไท ้                 มิให ้ครอบครอง

                                                          ั
                                                   เย็นวันน้นพระเจ ้า     เสดจมา
                                                                             ็
                                             เยือนอาดัม อาวา              เยี่ยงนี้
                                             มิพานพบขานหา                 “เจ้าอยู่ไหนนอ
                                             เพราะบาปรึ้งจึ่งลี้          หลบเร้นซ่อนเรา”

                                                            ั
                                                      ุ
                                                   หนมยินถนดชัดถ ้อย      ลานลน
                                                      ่
                                             ทูลเจตน์ “เหตุซุกตน          เพราะล่อนจ้อน”
                                             ใจยื้อ ฤาจะทน                ทานพระพักตร์
                                             กายละอายคล ้ายสะท ้อน        ฉากกั้นกันพระองค์

                                                   กลัวผิดปดซัดให ้       อาวา
                                                           ั
                                                     ั
                                             ตนห่อนร้นบัญชา                 สักน้อย
                                             หากมิมีภริยา                 พลาดผิด ได ้ฤา
                                                      ่
                                             พระองค์นีสิพร้อย               ด่างสร้างนางลวง

                                                   ตัวร้าย งู ผู้ล่อ      ลวงดิฉน
                                                                                ั
                                             สวนนี้มิมีมัน                  ยั่วเย ้า
                                               ั
                                                     ุ
                                             ฉนคงสนกสุขสันต์              ปลอดบาป
                                                                              ั
                                             ธ ไฉนให ้มารเข ้า              ลอดร้วมากวน































                                                                                            27
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32