Page 355 - JCI 7th edition - BPK9 hospital
P. 355
มาตรฐานการรับรอง JCI สำหรับโรงพยาบาล ฉบับที่ 7 355
มาตรฐาน FMS.7.2
แผนงานของโรงพยาบาลสำหรับการจัดการวัตถุอันตรายและของเสีย รวมถึง ประเภท หยิบสัมผัส การจัดเก็บ และ
กำจัดของเสียอันตราย ℗
เจตจำนงของ FMS.7 และ FMS.7.2
รพ.บางปะกอก 9 อินเตอร์เนชั่นแนล
โรงพยาบาลพัฒนาและดำเนินงานแผนงานการจัดการวัตถุอันตรายและของเสียที่เป็นลายลักษณ์ ที่มีการระบุวัตถุ
อันตรายและของเสีย และมีการควบคุมอย่างปลอดภัยในการควบคุมวัตถุอันตรายและของเสียทั่วทั้งองค์กร (ดู
ใช้อบรมภายใน
AOP.5.3, AOP.5.6, MMU.3 และ PCI.8 ร่วมด้วย) ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของแผนงานวัตถุอันตรายและของเสีย โรง
พยาบาลจะต้องดำเนินการประเมินความเสี่ยงอย่างน้อยปีละครั้ง และบันทึกไว้ เพื่อระบุพื้นที่ความเสี่ยงด้านวัตถุ
อันตรายและของเสียที่ยังคงอยู่ในปัจจุบัน การประเมินความเสี่ยงต้องพิจารณาการทบทวนกระบวนการ และการ
ประเมินบริการใหม่และที่วางแผนไว้ ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับวัตถุอันตรายและของเสีย
โรงพยาบาลบ่งชี้และจัดทำบัญชีรายการวัตถุอันตราย เริ่มจากการสำรวจทั่วทั้งองค์กรว่ามีวัตถุอันตรายอยู่ที่ใดบ้าง
ห้ามจำหน่าย
เอกสารจะต้องระบุชนิดของวัตถุอันตรายที่จัดเก็บ จำนวนที่จัดเก็บ (ตัวอย่างเช่น จำนวนโดยประมาณหรือโดยเฉลี่ย)
และจำนวนที่จัดเก็บในองค์กร เอกสารนี้ควรระบุปริมาณสูงสุดที่อนุญาตสำหรับการจัดเก็บวัสดุอันตรายในหนึ่งสถานที่
/ ในหนึ่งพื้นที่ ตัวอย่างเช่น ถ้ามีวัตถุความไวไฟสูงหรือมีความเป็นพิษ มีข้อจำกัดเกี่ยวกับปริมาณของวัตถุที่สามารถ
จัดเก็บไว้ในหนึ่งสถานที่ มีการจัดทำและทบทวนรายการวัตถุอันตรายอย่างน้อยปีละครั้ง เพื่อสะท้อนการเปลี่ยนแปลง
ของการใช้และการจัดเก็บวัตถุอันตรายในองค์กร
การระบุประเภทวัตถุอันตราย ได้แก่
• สารเคมี (ตัวอย่างเช่น สารเคมีที่ใช้สำหรับทำความสะอาด ฆ่าเชื้อ ทำปราศจากเชื้อ การบำบัดน้ำ สารพยาธิ
วิทยา ทำความสะอาดมือ และอื่น ๆ )
• ยาที่เป็นพิษต่อเซลล์
• วัตถุกัมมันตรังสี
• ก๊าซทางการแพทย์
โรงพยาบาลกำหนดประเภทของเสียอันตรายที่เกิดขึ้นจากองค์กร และวิธีการระบุประเภทของเสียอันตราย (ตัวอย่าง
เช่น ใช้สีถุง / ถังขยะ และป้ายกำกับที่ถุงขยะ / ถังขยะ)
ของเสียอันตรายแบ่งประเภทได้ดังนี้
• วัตถุติดเชื้อ (Infectious)
• ของมีคม (Sharps)
