Page 23 - อนัมศึกษา 2
P. 23
๑๗
(ความมุงหมายคือเวลาพระผูนำใชตีจังหวะสวดมนตอยู คณะสงฆตองสำรวมจิตสมาธิ จิตเพงมาจับ
จังหวะตามเสียงของหมอ)
๘. บิ้นกามโล คือ ถวยน้ำมนต เปนถวยเล็ก ๆ ในเวลาทำพิธีกรรมของพระสงฆอนัมนิกาย
จะตองมีการดีดน้ำมนตทั้งสี่ทิศ
๙. โผชิด คือ ไมที่เอาไวเคาะหรือตบเพื่อใหจังหวะซึ่งจะใชในพิธีทิ้งกระจาด
๑๐. ลิน คือ ระฆังทองเหลืองซึ่งมีที่ถือสำหรับเขยา
๑๑.ไมหญืออี๊ พระสงฆจะใชเฉพาะพิธีกรรมที่ตองมีการเวียนทักษิณา เชน พิธีเวียนเทียน
เวียนธงแดงและธงเหลืองในพิธีทิ้งกระจาด
๑๒. ผากราบ คือ ผาสำหรับไทกาใชเวลาประกอบพิธีกรรมตางๆ
๑๓. กี๋ คือ เครื่องทองเหลืองที่เอาไวตั้งหนาโตะพิธีกรรม ซึ่งจะมีกี๋สาม และกี๋หา
เปรียบเทียบศีลของพระสงฆอนัมนิกายกับพระสงฆไทย
พระสงฆอนัมนิกาย(มหายาน) พระสงฆไทย(เถรวาท)
ตี้แควบาเดหมกชา ภิกษุปาฏิโมกข
ตื้อบารายี ๔ ปาราชิก ๔
ตังยาบาทีซาถ็อบตาม ๑๓ สังฆาทิเสส ๑๓
หยี่เบิ๊กดิ่นพาบ ๒ อนิยต ๒
ตามถ็อบนีตั๊กกี้บาราเหยิกเด ๓๐ นิสสัคคียปาจิตตีย ๓๐
บาเหยิกเดกึ๊วถ็อบพาบ ๙๐ ปาจิตตีย ๙๒
ตื้อบาราเดเดชานีพาบ ๔ ปาฏิเทสนียะ ๔
ยึกบาอึงดังห็อก ๑๐๐ เสขิยวัตร ๗๕
เทิ๊กเหยียดกลั๊นพาบ ๗ อธิกรณสมถะ ๗
เมื่อรวมศีลของพระสงฆอนัมนิกายแลวจะมี ๒๕๐ ขอ สวนพระสงฆไทยจะมี ๒๒๗ ขอสวน
สามเณรก็ถือศีล ๑๐ เหมือนกัน แตนอกจากนี้ ทางฝายมหายานทั้งพระภิกษุและสามเณรยังถือศีลพระ
โพธิสัตวอีก ๕๘ ขอ
ศีลพระโพธิสัตว ๕๘ ขอ ซึ่งแบงเปน ครุกาบัติ คือ อาบัติหนัก ๑๐ ขอ และลหุกาบัติ คือ อาบัติ
เบา ๔๘ ขอ ไดจำแนกไวมีดังนี้

