Page 25 - อนัมศึกษา 2
P. 25
๑๙
๘. ผูคัดคานพระพุทธศาสนาในมหายานนิกาย
๙. ผูไมชวยเหลือคนปวย
๑๐. ผูเก็บอาวุธสำหรับฆามนุษยหรือสัตวไวในครอบครอง
๑๑. ผูเปนทูตสื่อสารในทางการเมือง
๑๒. ผูคามนุษยไปเปนทาส ขายสัตวไปใหเขาฆาหรือใชงาน
๑๓. ผูพูดนินทาใสรายผูอื่น
๑๔. ผูวางเพลิงเผาปา
๑๕. ผูพูดบิดเบือนขอความพระธรรมใหเสื่อมเสีย
๑๖. ผูพูดอุบายเพื่อประโยชนตน
๑๗. ผูประพฤติขมขี่บังคับเขาใหทานวัตถุ
๑๘. ผูอวดอางตนเปนอาจารยเมื่อตนยังเขลาอยู
๑๙. ผูพูดกลับกลอกสองลิ้น
๒๐. ผูไมชวยสัตว เมื่อเห็นสัตวนั้นตกอยูในภยันตราย
๒๑. ผูผูกพยาบาท คาดแคน
๒๒. ผูทะนงตน ไมขวนขวายศึกษาธรรม
๒๓. ผูเยอหยิ่ง กระดางกาวราว
๒๔. ผูไมศึกษาพระธรรม
๒๕. ผูไมระงับการวิวาทเมื่อสามารถสงบได
๒๖. ผูละโมบเห็นแกตัว
๒๗.ผูนอมลาภที่เขาถวายสงฆอื่นมาเพื่อตน
๒๘. ผูนอมลาภ ที่เขาจะถวายสงฆไปตามชอบใจ
๒๙. ผูทำเสนหยาแฝดฤทธิ์เวท ใหคนคลั่งไคล
๓๐. ผูชักสื่อ ใหชายหญิงเปนผัวเมียกัน
๓๑. ผูไมชวยเหลือ ไถคาตัวคนใหพนจากเปนทาสเมื่อสามารถ
๓๒. ผูซื้อขาย อาวุธสำหรับฆามนุษยหรือสัตว
๓๓. ผูไปดู กระบวนทัพมหรสพ และฟงขับรอง
๓๔. ผูไมมีขันติ อดทนสมาทานตอศีล
๓๕. ผูปราศจากกตัญู ตอบิดา มารดา อุปชฌายาจารย
๓๖. ผูปราศจากสัจจ ตอคำปฏิญาณ จะตั้งอยูในพรหมจรรย
๓๗. ผูปฏิบัติ ธุดงควัตรในถิ่นที่มีภยันตราย