Page 54 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 54
54 รักที่สุด สุดที่รัก ปอ ปาลิตา 55
อนุวัฒน์คงฝังใจจ�าถึงพยาบาลคนนี้มานานแล้ว พอได้สติสิ่งที่ อุตรดิตถ์ที่ผมไปนอนป่วยอยู่…”
อยู่ในจิตใต้ส�านึกท�าให้พูดโพล่งออกมา แต่ในมุมกลับกันคน ทุกคนในห้องนั่งเงียบฟังเขาเล่า จากค�าพูดและท่าทาง
ที่คุณอนุวัฒน์พูดถึงอาจไม่มีตัวตนอยู่จริงก็ได้" ของอนุวัฒน์บอกให้รู้ว่าเขามีสติสัมปชัญญะครบถ้วน ไร้วี่แวว
"เราต้องดูแลแกอย่างไรคะ" ว่าพูดเพ้อเจ้อไปเอง
"ก็ดูแลเหมือนผู้ป่วยทั่วไปครับ คือให้ทานอาหารครบ อนุวัฒน์เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดตั้งแต่ต้น จน
ห้าหมู่ ท�ากายภาพบ�าบัด ออกก�าลังกายเริ่มจากเบาๆ ก่อน กระทั่งเขารู้สึกตัวและพบตนเองกลับมาอยู่ที่บ้านแล้ว นับเป็น
นอนพักผ่อนให้เพียงพอ อย่าให้เครียด ท�านองนี้ครับ" เรื่องประหลาดมหัศจรรย์จนไม่มีใครกล้าซักถามอะไรจากเขา
นายอนันต์ยิ้มให้หมอ "ผมจะไปตามหาวิครับคุณพ่อคุณแม่" ชายหนุ่มพูดเมื่อ
"แบบนี้คนดูแลต้องเหนื่อยหน่อย" เล่าจบ
"ครับ พอแข็งแรงดีแล้วก็ไปตรวจสุขภาพร่างกายโดย นายอนันต์สะดุ้งเล็กน้อย เกือบจะกล่าวห้ามแต่นึกถึง
รวมที่โรงพยาบาล อ้อ - ส�าคัญที่สุดในระยะนี้ อย่าขัดใจคนไข้ ค�าพูดของหมอสุพจน์ว่าห้ามขัดใจคนไข้
นะครับ แกอยากได้อะไรอยากท�าอะไร ยอมๆ แกไปก่อน หาก "เอาไว้ให้แกแข็งแรงดีก่อนไม่ดีหรือ แล้วค่อยไป"
คุณอนุวัฒน์หงุดหงิดอาจส่งผลกระทบถึงสมองได้" "คิดว่าไปแล้วจะเจอหรือลูก" นางวัชรีภรณ์กล่าวเสริม
เมื่อพ่อแม่กลับเข้ามาในห้องอนุวัฒน์ พบว่าเขานอน ขึ้น "ที่ลูกเล่าให้ฟังมันปี ๒๕๑๘ นะลูก ห่างจากปีนี้ตั้ง ๔๔ ปี
บนเตียงก�าลังพร�่าเพ้อถึงวรัญญา ไม่สนใจกับธีรวิทย์น้องชาย ตอนนั้นลูกเองก็ยังไม่เกิด เพราะลูกเกิดปี ๒๕๓๐"
และพยาบาลเฝ้าไข้ นายอนันต์เข้าไปนั่งที่ขอบเตียง ยกมือตบ "จะยังไงผมก็ต้องตามหาวิให้เจอครับคุณแม่ ผมรักผู้
ขาชายหนุ่มเบาๆ หญิงคนนี้มาก เธอเองก็ดีต่อผมมากเช่นกัน คุณพ่อคุณแม่อย่า
“เล่าให้พ่อกับแม่ฟังหน่อยซิ ว่าวิของแกเป็นใคร แกไป ห้ามผมเลยครับ"
รู้จักเขาได้ยังไง” นายอนันต์ถอนหายใจ
อนุวัฒน์หันมองบิดา ระยะเวลา ๘ เดือนท�าให้ร่างกาย "แกอย่าลืมว่าเวลามันผ่านไปหลายสิบปีแล้ว สิ่งแก
เขาซูบผอม ใบหน้าซีดเซียว แก้มตอบ เบ้าตาลึก พบเห็น เดี๋ยวนี้อาจจะไม่มีอยู่แล้วก็ได้ ไม่ว่าคนหรือสถานที่"
“วิชื่อจริงวรัญญาครับ เป็นพยาบาลอยู่โรงพยาบาล "ผมเชื่อว่ายังอยู่ครับ แต่จะอยู่หรือไม่อยู่ ผมก็ต้องไป