Page 2 - Het oude huis

Een eind voorbij Nilo’s tuin, daar waar de weg steiler omhooggaat, staat een oud huis. Precies in de bocht. Het is een houten huis gebouwd op een stenen basis, zoals je dat zoveel ziet in dit land. Er zit geen voordeur meer in en het gat is dichtgemaakt met een houten paneel. Van de veranda zijn alleen nog een paar planken over die liggen op uitstekende dwarsliggers. Een deel van de ramen is dichtgespijkerd. Vroeger is het waarschijnlijk een mooi huis geweest. In ieder geval een fantasievol huis, gebouwd naar iemands eigen ontwerp. Met dakkapelletjes en sierlijk houtsnijwerk. Nilo is er zeker van dat de veranda ooit ramen heeft gehad met gekleurd glas. En dat er een brede trap naartoe leidde. Maar nu ziet alles er vervallen en verlaten uit. Het huis staat leeg al zolang zij zich kan herinneren en er is nooit een mens in de buurt te zien. Ze is er wel eens gaan kijken, maar de verlaten sfeer sprak haar niet aan. Dat was laat in het najaar en rond het huis blies een gure wind. Ergens vandaan klonk een klapperend geluid, als van een losgeraakte plank waar de wind vat op heeft gekregen. Nilo voelde geen behoefte om het verder te onderzoeken. Ik ga nog wel eens terug, dacht ze, maar dat is nooit gebeurd. Tot vandaag.
Er ligt een egeltje op de weg bij de brievenbus. Doodgereden. Wat jammer nou, het was zo leuk geweest om egels in de tuin te hebben. Dit is de eerste die Nilo hier ziet. Ze vindt het zulke aandoenlijke diertjes. Vroeger als kind had ze een egelverzameling. Speelgoedegels wel te verstaan. Dat begon met een grapje van haar vader. Ze kreeg een egeltje omdat ze altijd zo snel geprikkeld was. En daarna nog twee. Die hoorden bij elkaar, een mannetje en een vrouwtje. Zo ging het verder. Nilo raakte aan ze gehecht. En thuis bij haar ouders kwamen er altijd echte egels op het plaatsje bij de achterdeur. Thuis. Lang geleden. Ze pakt de post uit de bus en loopt terug naar huis. In de keuken is het behaaglijk warm. Geurig essenhout brandt in de houtoven. Dat doet haar oude ledematen goed. Toch besluit ze om zo naar het huis op de berg te gaan. Nilo weet zelf niet waarom.
2