Page 6 - mprosoyra polytexneioy 2017τελικο

Όσον αφορά τις μνημονιακές δεσμεύσεις στο πεδίο των εργασιακών, το κλείσιμο της τρίτης
αξιολόγησης έρχεται να φέρει: την κατάργηση της δυνατότητας υπογραφής συλλογικών
συμβάσεων, την ουσιαστική κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, την επέκταση της
επισφαλούς-προσωρινής εργασίας και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. ‘Όλα αυτά
φορτώνονται στα προηγούμενα μέτρα που είτε έχουν ήδη εφαρμοστεί, είτε εφαρμόζονται
σταδιακά, προκαλώντας τραγικές συνέπειες .
Στο ίδιο μήκος κύματος φαίνεται ότι κινείται και η εγχώρια αστική «αντιπολίτευση» στην κυβερνητική
πολιτική. Σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε ο ΣΕΒ, με την παρουσία και επίσημων συνδικαλιστικών
φορέων(ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ, ΓΣΕΕ κ.α), παρουσίασε εκτενή μελέτη εν είδει «άτυπου νομοσχεδίου» στην οποία
περιγράφεται με τον πλέον γλαφυρό τρόπο ο εργασιακός μεσαίωνας που θέλουν να εγκαθιδρύσουν.
Η μελέτη αυτή προτείνει ουσιαστικά την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την
προώθηση των πλέον εφιαλτικών μέτρων στην αγορά εργασίας, όπως οι συμβάσεις
«μηδενικών ώρών» (zero hours contracts), τις συμβάσεις σύντομης διάρκειας (short term
contracts) κ.α.

Να αποκρουσουμε την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τισ ελευθερίεσ μασ.
Την ίδια στιγμή που οι ευέλικτες και επισφαλείς σχέσεις εργασίας τείνουν να γίνουν ο κανόνας με
παράλληλη ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας-αυθαιρεσίας, μέχρι το κλείσιμο της
επόμενης αξιολόγησης αναμένεται να και νέος συνδικαλιστικός νόμος. Εργαζόμενοι που
αγωνίζονται ενάντια στις απολύσεις, στις μειώσεις μισθών, στα εργοδοτικά εγκλήματα,
απολύονται καθημερινά, ακόμα και αυτοί που υποτίθεται ότι προστατεύονται από τη σημερινή
νομοθεσία. Δεν αρκεί που το 90% των απεργιών να κρίνονται δικαστικά παράνομες, ούτε οι
αλλεπάλληλες μηνύσεις και διώξεις ενάντια σε αγωνιζόμενους εργαζόμενους. Κιόμως,
ετοιμάζονται να βάλουν καινούρια εμπόδια στην απεργία, στην οργάνωση των εργαζομένων,
να επιβάλουν ακόμα μεγαλύτερη αναλυτική καταγραφή και παρακολούθηση των
πρωτοπόρων εργαζομένων και την οικονομική ασφυξία των σωματείων για να μην μπορούν να
αναπτύξουν δράση.
Ανεξάρτητα από τους επικοινωνιακούς πανηγυρισμούς τότε της κυβέρνησης για αποτροπή
των (παραπάνω) χειρότερων μέτρων με ταυτόχρονη “διευθέτηση” του χρέους (η οποία δεν
ήρθε ποτέ, όπως προβλέψαμε εγκαίρως), αυτά θα έρθουν και θα πρέπει να είμαστε
προετοιμασμένοι να τα αντικρούσουμε.
Αντίστοιχα, η υπόθεση της Ηριάννας είναι μια
εξαιρετική περίπτωση που δείχνει με τον πιο σκληρό
πρόσωπο ότι η αστική δικαιοσύνη, μπορεί να δικάζει
όποιον/α θέλει μόνο για τις κοινωνικές του
σχέσεις, για τον κοινωνικό του περίγυρο. Οι
αλλεπάλληλες διώξεις μελών του ευρύτερου
λαϊκού κινήματος με την παράλληλη σκλήρυνση
των ειδικών ποινικών νόμων, που έχουν
πολλαπλασιαστεί σε ανεξέλεγκτο βαθμό στα
χρόνια της κρίσης και των βάρβαρων πολιτικών
που έχει επιφέρει, φανερώνουν με τον πλέον
εκκωφαντικό τρόπο την ποιοτικά
αναβαθμισμένη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα
και ελευθερίες που ως στόχο θέτει την ομαλή
εμπέδωση κάθε πτυχής της ασκούμενης
αντιλαϊκής πολιτικής.

6
0