Page 70 - หนังสือชีวิตดี๊ดี ฉบับสมบูรณ์
P. 70
มาก่อนเลย แต่ก็อธิบายลักษณะได้ชัดว่า เป็นพระภิกษุที่มี
สง่าราศีมาก และมีจุดเด่นคือมีไฝขนาดใหญ่ ๒ เม็ด ในวันนั้น
หลวงปู่ท่านบอกว่า “เอ็งเอาขมิ้นกินเข้าไปสิวะ เดี๋ยวก็หาย”
แต่เนื่องจากสภาพร่างกายของพระอภิรูโปตอนนั้นร่อแร่
เต็มที หลังจากเห็นหลวงปู่แล้ว กายมนุษย์ละเอียดก็หลุดจาก
กายมนุษย์หยาบทันทีโดยไม่รู้ตัว ซึ่งถ้าใช้ศัพท์ชาวบ้านก็คือ
วิญญาณหลุดออกจากร่าง หรือพูดง่าย ๆ ว่าตายแล้วนั่นเอง และ
ด้วยความที่พระอภิรูโปไม่รู้ว่าตัวเองตาย จึงคิดไปว่าท�าไม
หลังจากท่อง “สัมมา อะระหัง” แล้ว ร่างกายสบาย ไม่เจ็บปวด
ทรมานเหมือนเก่า แถมยังมีความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้น คือลุกเดิน
ออกจากร่างตัวเองได้ด้วย คือแทนที่ท่านจะคิดว่าตัวเองตายแล้ว
แต่กลับมี Positive Thinking คือ คิดบวก ถึงขั้นว่าคงเป็นเพราะ
สัมมา อะระหัง
อานุภาพที่ได้ท่องคาถาวิเศษ คือ “สัมมา อะระหัง”
พอคิดอย่างนี้ ท่านก็รีบท่อง “สัมมา อะระหัง” ใหญ่เลย
คือท่องไป เดินไป ทึ่งไป เพราะสามารถเดินเหนือพื้นได้ เดินไป
ในอากาศได้ เหมือนมีอากาศเป็นแผ่นดิน แถมเดินได้เร็วกว่า
ปกติอีก ซึ่งพอท�าได้อย่างนี้ก็คิดบวกต่อไปอีกว่า ท่อง “สัมมา
อะระหัง” ช่างดีอะไรขนาดนี้ ท่องแล้วท�าให้เหาะได้ด้วย
- 70 -
