Page 72 - หนังสือชีวิตดี๊ดี ฉบับสมบูรณ์
P. 72
เมื่อท่านเห็นดังนั้น ก็รีบห้ามว่า “อย่าทะเลาะกัน ฉันเป็น
คนท�าเอง” แต่ไม่ว่าจะพยายามบอกอย่างไร สองคนนั้น
ก็ไม่ได้ยินอยู่ดี เลยท�าให้ท่านเปลี่ยนมาใช้วิธีการใหม่ คือ
เดินไปเขย่าต้นพุทราที่อยู่ข้างหน้าให้สั่นอย่างแรง เมื่อ
สองคนนั้นเห็นต้นพุทราสั่นโดยไม่เห็นคนเขย่า ก็ตะลึงตาค้าง
หยุดทะเลาะกันทันที
ขณะที่สองคนนั้นก�าลังตาค้างอยู่ กายละเอียดก็เข้าใจ
ไปเองว่า เจ้ามนุษย์สองคนนี้สามารถมองเห็นตนได้แล้ว จึงเกิด
ก�าลังใจขึ้นมาใหม่ว่า งั้นเราควรรีบบอกคาถาดีให้เขาท่อง “สัมมา
อะระหัง” แล้วเขาจะได้เหาะได้ดีกว่า
แต่ที่ไหนได้ ขณะที่ก�าลังจะอ้าปากบอก สองคนนั้นเผ่นอ้าว
สัมมา อะระหัง
วิ่งหนีป่าราบ พร้อมกับตะโกนว่า “ผีหลอก!”
เมื่อเหตุการณ์เป็นอย่างนั้น กายละเอียดก็ไม่รู้จะท�าอย่างไร
จึงเดินเรื่อยเปื่อย และไปเจอยายแก่ที่รู้จักกันอีก จากนั้นก็ใช้
วิธีการเดิมอีก คือเดินไปเขย่าต้นไม้ที่อยู่ข้างหน้า เพราะคิดว่า
วิธีนี้เป็นวิธีที่จะท�าให้ยายแก่หันมามองได้ แต่ที่ไหนได้ ยายแก่
คนนี้เจนโลก คือไม่เหมือนชายสองคนที่แล้ว เพราะแกไม่กลัวผี
- 72 -
