Page 35 - ไฟลหนงสอแผนดนของเรา9_Neat

ฉันเคยถามพ่อว่า ท าไมฉันไม่เคยเห็นหน้าปู่เลย พ่อก็เล่าให้ฟังว่า ปู่เป็นคนขยัน แม้จะเหน็ด

เหนื่อยเพียงใดเวลาท างานปู่ก็ไม่เคยบ่นให้พ่อฟัง จนวันหนึ่งปู่ล้มป่วยลง พ่อพาไปหาหมอถึงได้

รู้ว่าปู่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ต้องใช้เงินในการรักษาเป็นจ านวนมาก พ่อกรีดยางเพื่อหาเงินเอา

ไปรักษาปู่ แต่ก็สายไป หมอไม่อาจยื้อชีวิตของปู่เอาไว้ได้ พ่อเสียใจเป็นอย่างมาก และสัญญากับ

ตัวเองว่าต่อไปพ่อจะต้องขยันมากขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่าเพื่อดูแลฉันไม่ให้ล าบากเหมือนพ่อ

ตอนเด็ก พ่อดูแลฉันเหมือนเป็นต้นกล้าในสวน

ฉันอยากให้คนสะเดาพัฒนาขึ้นมากกว่านี้เหมือนต้นกล้าของพ่อ บ้านเมืองสะเดาจะ

เติบโตไปได้ก็ด้วยความรักความสามัคคีที่เรามีให้กัน ฉันอยากให้คนสะเดารักกัน

มีคนจากประเทศมาเลเซียมาเที่ยวที่สะเดาเป็นจ านวนมาก พวกเขามาจับจ่ายซื้อของ และ

ท่องเที่ยว ท ารายได้ให้กับคนสะเดามากมาย ฉันอยากให้คนสะเดาได้เรียนภาษามาเลเซีย เพื่อจะ

ได้คุยกับคนมาเลเซียรู้เรื่อง ความฝันของฉันคือเข้าไปเที่ยวในมาเลเซีย อยากเป็นมักคุเทศน์น า
เที่ยวตามสถานที่ต่างๆของอ าเภอสะเดา

ถนนหน้าบ้านที่เคยเป็นลูกรังตอนนี้กลายเป็นถนนคอนกรีต ไม่มีหลุมมีบ่อเหมือน

เมื่อก่อนอีกแล้ว ฉันภูมิใจที่สะเดามีธรรมชาติที่สวยงาม มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง และอยาก

ให้สะเดามีความสะอาดขึ้นเติบโตเหมือนต้นกล้าของพ่อที่เติบโต ฉันอยากเห็นคนสะเดามีความ

สามัคคีช่วยเหลือกัน และอยากเห็นสะเดาน่าอยู่อย่างนี้ตลอดไป