Page 9 - วทยาศาสตรเพอพฒนาอาชพธรกจและบรการ_Neat

5

2.2 กฎของเมนเดล

โยฮันน์ เกรเกอร์ เมนเดล (Johann Gregor Mendel) ซาวออสเตรียได้รวบรวม

พันธุ์ถั่วลันเตา (Garden Pea) โดยได้ทําการทดลองเป็นเวลานาน 7 ปี ซึ่งมีลักษณะ

แตกต่างกัน 7 ลักษณะ คือ

1) ลักษณะเมล็ด เมล็ดกลมและเมล็ดย่น

2) สีของเปลือกหุ้มเมล็ด - สีเหลืองและสีเขียว

3) สีของดอก - สีม่วงและสีขาว

4) ลักษณะของฝัก - ฝึกอวบและฝักแฟบ

5) สีของฝัก – ฝึกสีเหลืองและฝักสีเขียว

6) ลักษณะตําแหน่งของดอก - ดอกติดอยู่ที่กิ่งและเป็นกระจุกที่ปลายยอด

7) ความสูงของต้น – ต้นสูงและต้นเตี้ย

จากการทดลองผสมถั่วลันเตาของเมนเดล สรุปได้ว่า

1) การถ่ายทอดลักษณะใดลักษณะหนึ่งของสิ่งมีชีวิตถูกควบคุมโดยปัจจัยเป็นคู่ๆ

ซึ่งก็คือ ยีนนั่นเอง ยีนที่ควบคุมลักษณะต่าง ๆ จะอยู่กันเป็นคู่ๆ และสามารถถ่ายทอดไป

ยังรุ่นต่อไปได้

2) ลักษณะแต่ละลักษณะ จะมียีนควบคุม 1 คู่ โดยมียีนหนึ่งมาจากพ่อและอีกยืน

หนึ่ง

3) มาจากแม่

4) เมื่อมีการสร้างเซลล์สืบพันธุ์ ยีนที่อยู่เป็นคู่ ๆ จะแยกออกจากกันไปอยู่ในเซลล์

สืบพันธุ์ของแต่ละเซลล์ และยืนเหล่านั้นจะเข้าคู่กันได้ใหม่ในไซโกต

5) ลักษณะที่ไม่ปรากฏในรุ่น F มิได้สูญหายไป เพียงแต่ไม่แสดงออกมา

6) ลักษณะที่ปรากฏในรุ่น F มีเพียงลักษณะเดียวคือลักษณะเด่น ส่วนลักษณะที่

ปรากฏในรุ่น F และมีโอกาสปรากฏในรุ่นต่อไปได้น้อยกว่า เรียกว่าลักษณะด้อย

7) ในรุ่น F จะได้ลักษณะเด่น : ลักษณะด้อย ปรากฏออกมาในอัตราส่วน 3 : 1

จะเห็นว่าเมนเดลอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นโดยใช้หลักการของทฤษฎีความน่าจะเป็นในทาง

คณิตศาสตร์ นําไปใช้วิเคราะห์ผลการทดลองผสมต้นถั่ว สรุปออกมาเป็นกฏได้ ดังนี้