Page 132 - novelku part 2 1
P. 132

Kami berlima pun makan bersama-sama. Banyak hal yang tidak
          penting kami bicarakan hingga membuat kami tertawa berbahak-
          bahak.
          “Eh guys, aku punya tebak-tebakan” kata Celine.

          “Apa? apa?” tanya Lina.
          “Ayam, ayam apa yang luas?” tanya Celine.

          “Hah? Ayam apaan? jawab Karin.
          “Ayam Semestaaa..hahaha” kata Celine.

          “Itu mah alam semesta keleusss” jawab kami berempat.

          “Oh iya ding, hahaha” kata Celine.
          “Aku juga ada tebak-tebakan nih” kataku.

          “Apa? apa?” tanya Naya.

          “Ikan apa yang yang suka berhenti?” tanyaku.
          “Emang ada ya, ikan yang suka berhenti?” tanya Karin.

          “Tebak-tebakan doang Kar, emang apa Mell?” kata Celine.
          “Jawabannya ikan paus!” jawabku.

          “Ealah pause ta..hahaha” Kata Lina.

                Kami tertawa berbahak-bahak. Masing-masing anak memiliki
          tebak-tebakan sendiri, ya namanya juga ngga mau kalah hahaha.
          Sampai tak terasa, bel istirahat selesai pun berbunyi.

          Kringg..kringg..

          “Eh guys, udah masuk tuh” kata Lina
          “Ealah rek, kok bel nya cepet banget, malas aku” kata Karin.

          “Kan, kebiasaan, sesekali ngga ngeluh itu bisa ngga Kar?” kata Naya.
          “Hehe, maaf, kalian nya sih yang terlalu rajin” kata Karin.


                                              132
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137