Page 40 - demo
P. 40
17) แพงพวย
ชื่อพื้นเมือง : ผักปอดนา (ภาคเหนือ), ผักนมอินทร์ (สุราษฎร์ธานี), แพงพวยฝรั่ง พังพวยฝรั่ง
พังพวยบก (ไทยภาคกลาง)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ludwigia adscendens (L.) H. Hara
ชื่อวงศ์ : Onagraceae
ชื่อสามัญ : Madagascar periwinkle, Vinca,Old maid, Rose periwinkle
ถิ่นก าเนิด : แถบอเมริกากลาง หมู่เกาะมาดากาสการ์
ลักษณะ : ต้น เป็นไม้ล้มลุก ที่มีระบบรากแก้ว ล าต้นมีทั้งทอดขนานไปตามผิวดินและ
ตั้งตรง ทรงพุ่มสูงประมาณ 40-120 เซนติเมตร
ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่กลับ สีเขียวเข้ม ขอบใบเรียบไม่มีจัก ปลายใบมน
โคนใบแหลมใบยาวประมาณ 2 นิ้ว และกว้างประมาณ 1 นิ้ว ใ
ดอกของแพงพวยจะมีสองสีคือแดงและขาว ออกตามซอกใบ 1-3 ดอก ถ้าเป็น
สีขาว ตรงกลางดอกจะมีสีเหลือง ถ้าเป็นสีชมพู ตรงกลางดอกเป็นสีแดง
กลีบดอกชั้นเดียว มีกลีบดอก 5 กลีบ
ฝัก/ผล ฝักออกติดกันเป็นคู่ ผลแห้งแตกแนวเดียว ทรงกระบอก
ขนาดประมาณ 3.75 เซนติเมตร จ านวนหลายเมล็ด
ประโยชน์ : ใช้เป็นยารักษาโรค เช่น ใบแก้โรคเบาหวาน บ ารุงหัวใจ แก้ท้องผูกเรื้อรัง /
ทั้งต้นรักษาโรคเบาหวาน ลดความดันโลหิต รากแก้บิด ขับพยาธิ ใช้ห้ามเลือด
รักษามะเร็งในเม็ดเลือด เป็นต้น
33
