Page 12 - कबिता संग्रह.docx
P. 12
यु द भुमीको या ा
------------------------------------
ग़र बी संगै ल दै गाँउ घरमा बांचेको चोट थयो
साहको महंगो याज अनी ऋणको बोझ थयो
ु
मु त हनुपद छ सदा ग रवी बाट भ ने स च थयो
ु
जीवन बद ने सपनाको बोके को या ा यो थयो
आकाशमा उ दा सपनाज तै अच मलायो याँहाँ
हनपु यो कम थलो नेपाल शरछेदन भएथे जाँहा
ु
हरपल ख दथे अ सना ज तै गोला बा द याँहाँ
पालो पख झ ठा थे आफै लाई बल च न याँहा
िजवन होमीएको यु धमा मलाई थाहा थयो पनी
खुशी थए तैपनी धन कमाएर फ क ने छ ु भनी
यु धभुमी म भएपनी योरो हँदो रहेछ यान यो
ु
ब चा र उनको यादले सताईर यो हरपल मन यो
उनी त कठै मुरल ज तै च ताले मेरो होला क
नगर च ता म फक आँए अब आन द होला क
अहो बलवान छ समय घर फक र मु लानी आयो है
यु दभूमीबाट बाँचेर फ क दा घरमा खुशी छायो है
बाबुराम प थी "गु मेल "
त घास , गु मी
